Na poziomie pierwszym przewidziano pięć podsystemów, które dla poszczególnych ogniw procesu technologicznego, zostały wyposażone w następujące środki
techniczne automatyzacji.
Podsystem 1 - przygotowanie miewa
1.1. lokalne sterowanie poszczególnymi urządzeniami z uwzględnieniem blokad technologicznych pomiędzy urządzeniami wstępnego rozdrabniania, wtórnego rozdrabniania, urządzeniami do przesiewania wielofrakcyj-nego i urządzeniami do rozdziału miewa nad silosami,
1.2. układ stabilizacji procesu suszenia w suszarkach obrotowych,
1.3. automatyczna optymalizacja pracy urządzeń rozdrabniających przez regulację zasilania,
1.4. bilansowanie i stabilizacja stosunku poszczególnych frakcji przy wielofrakcyjnym przesiewaniu.
Podsystem 2 - przygotowanie masy
2.1. lokalne sterowanie poszczególnymi urządzeniami z uwzględnieniem blokad technologicznych pomiędzy podajnikami, dozownikami składników sypkich i ciekłych, zespołem mieszającym i odbiorem masy z mieszarki,
2.2. programowe sterowanie procesem przygotowania masy z dotrzymaniem założonych w recepturze technologicznej czasów mieszania, masy poszczególnych składników i kolejności dozowania składników sypkich i ciekłych,
2.3. automatyczna stabilizacja wilgotności masy przez regulację ilości czynnika ciekłego.
Podsystem 3 - formowanie
3.1. lokalne sterowanie poszczególnymi urządzeniami z uwzględnieniem blokad technologicznych pomiędzy urządzeniami odbierającymi masę spod mieszarki i rozdziałem masy do poszczególnych pras,
3.2. automatyczna stabilizacja parametrów prasowanej kształtki przez regulację wielkości zasypu lub nacisku prasowania,
3.3. rejestracja liczby wyformowanych kształtek i wy-braków półwyrobów,
3.4. sterowanie ustawianiem półwyrobów na wózkach piecowych.
Podsystem 4 - wypalanie
4.1. lokalne sterowanie poszczególnymi urządzeniami z uwzględnieniem blokad technologicznych pomiędzy urządzeniami do zapychania wozów i do otwierania suszarki i pieca tunelowego,
4.2. programowe sterowanie urządzeniami specjalnej, wielokomorowej suszarki do suszenia kształtek specjalnych formowanych z mas półplastycznych i plastycznych,
4.3. programowe sterowanie urządzeniami suszarki i pieca z dotrzymaniem założonego czasu przestawiania wynikającego z założonej krzywej wypału,
4.4. regulacja parametrów hydraulicznych zespołu suszarki i pieca,
4.5. stabilizacja temperatury w strefie ogniowej pieca tunelowego i programowe sterowanie wzrostem temperatury w piecach okresowych z wysuwnym trzonem.
Podsystem 5 - rozładunek, sortowanie
5.1. automatyczny rozładunek wózków piecowych,
5.2. automatyczne sortowanie, paletyzacja i pakowanie.
Zadaniem drugiego poziomu sterowania jest bieżąca kontrola przebiegu procesu produkcyjnego na podstawie informacji operacyjnej otrzymywanej z poszczególnych podsystemów, jak również przekazywania informacji operacyjnej do poszczególnych podsystemów w tych wypadkach, kiedy zdeterminowane układy na niższym poziomie sterowania wymagają interwencji na skutek zaistniałych nieprawidłowości w przebiegu procesu technologicznego. Informacja operacyjna na drugim poziomie sterowania jest udostępniana dyspozytorowi w postaci schematu synoptycznego, na którym jest odtwarzany przebieg procesu technologicznego.
Zadania dla poszczególnych podsystemów dyspozytor otrzymuje od poziomu nadrzędnego w postaci informacji operacyjnej, zawierającej dane dotyczące asortymentu produkcji i wymaganej technologii. Na tej podstawie dokonuje on nastawy regulatorów znajdujących się w poszczególnych podsystemach w celu stabilizacji parametrów technologicznych na takim poziomie, jaki narzuca stosowana obecnie technologia.
Dodatkowo drugi poziom sterowania jest wyposażony w urządzenia rejestrujące, przetwarzające otrzymaną z poszczególnych podzespołów źródłową informację z przebiegu realizacji produkcji na takie nośniki informacji źródłowej, jakie są przyjęte na trzecim poziomie sterowania. Wybór nośnika informacji źródłowej ma bardzo istotny wpływ na pracochłonność przenoszenia informacji z dokumentów źródłowych, bezpośrednio w miejscu powstawania tych dokumentów.
W zaproponowanej strukturze, nośniki maszynowe informacji źródłowej z przebiegu realizacji produkcji są tworzone na drugim poziomie sterowania, tj. w dyspozytorni centralnej. W tym celu należy stosować system przenoszenia informacji z dokumentów źródłowych na taśmy magnetyczne. Informacja źródłowa jest formowa na taśmie wg z góry założonej kolejności (wg ustalonych rekordów na etapie programowania maszyny cyfrowej). Liczba słów w rekordzie i kolejność ich nanoszenia jest różna dla różnych podsystemów. Informacja zawarta w rekordzie składa się ze składników stałych i zmiennych. Składniki stałe są nanoszone na taśmę raz na początku zmiany i przy przetwarzaniu danych na maszynie cyfrowej są wydawane na wydruk. Przykładowo stałymi składnikami rekordów mogą
Ceramika - Materiały Ogniotrwałe nr 1/98 25