1. Zakładał on, że najlepszym rozwiązaniem jest współistnienie wielu konkurujących ze sobą walut, które byłyby uwolnione od manipulowania nimi przez rządy państw. Dziś na światowych rynkach walutowych wiodąca rolę odgrywają 5-6 walut, jeżeli uwzględnić regiony to zwiększy się ich liczba do 10 walut. Możliwości narodowych władz monetarnych bezpośredniego oddziaływania na te waluty jest ograniczona; proces eksterioryzacji spowodował, że działanie sił rynkowych na poziomie międzynarodowym kształtuje ich wartość.
2. Keynes i wielu ekonomistów uważało i uważa nadal, że podaż pieniądza międzynarodowego (pieniędzy międzynarodowych) musi być kontrolowana bądź przez bank centralny emitujący walutę światową lub przez międzynarodową organizację finansową ( np. MFW).
Od połowy lat 70.upowszechnił się pogląd który zakłada, że w gospodarce światowej działa bliżej niezidentyfikowany mechanizm, który przez zmiany w krajowych poziomach płynności dostosowuje jej podaż do potrzeb gospodarki światowej (Bilski 2006: 124)8.
3. Trzecim obszarem potwierdzającym trafność prognoz Hayeka są kursy walutowe. Upowszechnienie się kursów płynnych dowodzi, że Hayek miał rację.
3.2 Koncepcja waluty kluczowej
Dyskusje między Keynesem a Hayekiem wykraczały poza ówczesną „ekonomiczną teraźniejszość”. Idee te kreowały nowe kierunki rozwoju finansów międzynarodowych, nie uwzględniały jednak , lub w niewielkim stopniu, realiów gospodarczych po drugiej wojnie światowej.
W połowie lat 40. XX wieku wiadomo było ,że Stany Zjednoczone będą dominowały w gospodarce światowej przez najbliższe dziesięciolecia. Dolar nie miał alternatywy na światowym rynku finansowym. Musiał powstać hierarchiczny międzynarodowy system walutowy oparty na dolarze. Należy zatem przyjąć, że koncepcja key currency , która pojawiła się w tym czasie w literaturze ekonomicznej to jest właściwie opis realnej sytuacji w finansach międzynarodowych lat 40.
John W. Williams zaproponował w 1943 (Ussher 2009: 408), aby powojenny system walutowy oprzeć na walucie kluczowej - dolarze, który zastąpiłby złoto i funta szterlinga. Key currency jest dobrym rozwiązaniem z punktu widzenia rozliczeń i inwestycji s O tym, że mechanizm ten nie działa niezawodnie przekonaliśmy się w czasie kryzysu finansowego 2008/2010, kiedy to FED, wziął na siebie obowiązki pożyczkodawcy ostatniej instancji i dostarczał dolary największym bankom centralnym świata.