5282744181

152

Galicyi, skąd wkracza na płytę Podolską; wreszcie czwarta zakreśla łuk nad limanem Bohu i Dniepru.

Wschodnie brzegi Bałtyku należą w grudniu do najbardziej pochmurnych; wykazuje to izolampra 1 dnia, biegnąca w ich sąsiedztwie.

IV. Przebieg izoknef (linij o jednakowej liczbie dni

pochmurnych) w Polsce.

Dni pochmurne dla roku.

Przebieg izoknef rocznych na ziemiach polskich jest dość skomplikowany.

Najmniejszą liczbę dni pochmurnych, a więc niebo najpogodniejsze, spotykamy w okolicach morza Czarnego, na Ukrainie.

Najbliżej limanu Dniepru i Bohu przebiega łukiem izo-knefa 110 dni pochmurnych; na północnym zachodzie znajduje się w niewielkiej odległości od niej izoknefa 120 dni, a jeszcze nieco dalej—izoknefa 130 dni.

Dziedziny o liczbie dni pochmurnych, mniejszej od 130, spotykamy w Galicyi, na przedgórzach Karpat i na płycie Podolskiej, nad częścią wybrzeży morza Bałtyckiego oraz w części Księstwa Poznańskiego i Śląska. W tych ostatnich miejscowościach izoknefa 130 dni tworzy linię zamkniętą.

Izoknefy 140 dni znajdujemy w liczbie dwóch; pierwsza występuje w zachodniej części Księstwa Poznańskiego; druga wybiega ze wchodnich wybrzeży morza Bałtyckiego, przecina Niemen dolny i kieruje się od Helu linią falistą na południe ku Krakowowi. Od Krakowa idzie przez Galicyę, potem po północnych zboczach płyty Podolskiej na południe od Żytomierza i na północ od Kijowa.

Cały obszar, który znajduje się na wschód i północ od tej izoknefy, ma większe liczby dni pochmurnych; uwidocznia się to z przebiegu izoknef 150 i 160 dni pochmurnych.

Jedna izoknefa 150 dni pochmurnych otacza północną część Kurlandyi z kawałkiem morza Bałtyckiego; druga wychodzi z okolic Dźwiny środkowej, dobiega do Kowna, kieruje się wzdłuż Niemna środkowego, przecina go koło Grodna; wązkim łukiem okrąża część Królestwa Polskiego i wreszcie biegnie na wschód ku Prypeci. Dziedzina największej liczby dni pochmurnych, ograniczona zamkniętą izoknefą 160 dni, występuje w części