5282745462

gów o charakterze społecznym lub gospodarczym, i wobec braku rozwiązań alternatywnych wojewoda może zezwolić na realizację przedsięwzięcia negatywnie oddziałującego na obszary europejskiej sieci ekologicznej Natura 2000, pod warunkiem zapewnienia wykonania kompensacji przyrodniczej. Jeśli jednak na obszarze tym występuje siedlisko lub gatunek o znaczeniu priorytetowym, to zezwolenie takie może być wydane jedynie w celu realizacji przedsięwzięcia inwestycyjnego, które służy zapewnieniu bezpieczeństwa powszechnego, po uprzednim uzyskaniu zgody Komisji Europejskiej.

W konsekwencji podczas lokalizacji elektroenergetycznych inwestycji liniowych na obszarach sieci ekologicznej Natura 2000 lub w ich bezpośrednim sąsiedztwie, zaliczonych do grupy przedsięwzięć mogących zawsze lub potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko, należy wykazać, że nie pogorszy ono w znaczący sposób stanu siedlisk przyrodniczych, siedlisk gatunków roślin i zwierząt na obszarze Natura 2000 oraz nie wpłynie negatywnie na gatunki, dla których ochrony został wyznaczony ten obszar.

Problem stworzenia odpowiednich ram prawnych umożliwiających zapewnienie należytego bezpieczeństwa energetycznego stał się również przedmiotem regulacji europejskich. Dowodem tego są zapisy dotyczące podejmowania działań gwarantujących zapewnienie bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej oraz elektroenergetycznych inwestycji infrastrukturalnych, które zawarte zostały w szczególności w dyrektywie 2005/89/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 18 stycznia 2006 r. Podstawowe założenia, które legły u podstaw dyrektyw, są następujące:

•    operatorzy systemów przesyłowych i dystrybucyjnych potrzebują odpowiednich i stabilnych ram regulacyjnych dla inwestycji oraz dla utrzymania i modernizacji sieci (pkt 15 preambuły dyrektywy);

•    ważne jest podjęcie odpowiednich działań w celu zapewnienia ram regulacyjnych mających na celu zachęcenie do inwestowania w nowe przesyłowe połączenia międzysystemowe (pkt 12 preambuły dyrektywy);

•    istnienie odpowiedniej fizycznej zdolności przesyłowej połączeń międzysystemowych, niezależnie od tego, czy są to połączenia transgraniczne, czy nie, jest sprawą kluczową (pkt 13 preambuły dyrektywy).

•“ W konsekwencji, zgodnie z art. 6 dyrektywy, państwa członkowskie

-    zostały zobowiązane do ustanowienia ram regulacyjnych, które:

-    • dostarczają sygnałów inwestycyjnych dla operatorów systemów c przesyłowych i dystrybucyjnych do rozwoju ich sieci w celu zaspali kojenia przewidywalnego zapotrzebowania na rynku,

•    ułatwiają utrzymanie, a w razie konieczności modernizację tych ai sieci.

-    Dyrektywa nie została jednak prawidłowo implementowana Jj w Polsce (termin do zakończenia jej implementacji upłynął 24 lute-a. go 2008 r.). W listopadzie 2008 r. Komisja Europejska przesłała do n kilku krajów członkowskich, w tym do Polski, uzasadnioną opinię “ w związku z brakiem informacji o przyjęciu przepisów wdrażają-

0    cych dyrektywę. W kwietniu 2009 r. Komisja Europejska podjęła de--= cyzję o skierowaniu sprawy przeciwko Polsce i Republice Czeskiej £ do Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości w związku z niepeł-™ nym wdrożeniem dyrektywy.

| Wnioski

« Rozwój krajowej infrastruktury sieciowej - głównie połączeń li-^H niowych 220 i 400 kV - umożliwiający pokrycie rosnącego zapo-"5, trzebowania odbiorców na energię elektryczną z jednoczesnym

-    spełnieniem wspólnotowych programów działań w zakresie ochro-J ny środowiska wymaga podjęcia wielokierunkowych i nadzwyczaj ^ pilnych działań zmierzających przede wszystkim do skrócenia „ trwającej obecnie 7-15 lat procedury lokalizacyjnej elektroener-

⁰¹    getycznych inwestycji liniowych. Główną przyczyną takiego stanu

o rzeczy nie jest obecnie bariera finansowa, lecz przede wszystkim: j= • częste zmiany wielu aktów prawnych, dowolnie interpretowanych, "    • brak miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego,

•    brak aktualnych map i podkładów geodezyjnych,

•    polityka władz lokalnych polegająca na odwlekaniu wydawania niepopularnych decyzji dotyczących planowanej inwestycji,

•    prawie nieograniczone możliwości odwoławcze na każdym etapie postępowania administracyjnego,

•    długi, liczony w latach, czas oczekiwania na wyroki sądów wyższej instancji,

•    żądania odszkodowań właścicieli nieruchomości znacznie przekraczające ich realną wartość,

38