544444186

15

Za nimi szedł bitewny krzyk chorągwi rozwiniętych łopot - wszystko to kamień w siebie wziął zatrzymał w sobie i ostudził

I ułożyli się królowie w kamieniu i z mieczami obok głęboko ryte ich imiona a pamięć o nich w dzwon wpisana

Dzwon bije - milczy chłodny kamień

historia w baśń się przemieniła

trochę w niej złota

trochę krwi

żółty pergamin

wosk pieczęci

porcelanowa tabakiera

zetlały but królewskiej córy

w kości słoniowej ryty krzyż

i modlitewnik napęczniały

Lampa na kształt korony złotej potwierdza wieczny mrok

bo nie przeciśnie się przez kamień

niebo z obłokiem gwiazdą ptakiem

drzewo gałęzi nie nachyli

nie spadnie szeleszczący deszcz

Z dziennego światła weszli ludzie

i do tej ciszy dokładają

kwiat

co do wczoraj jeszcze żył    T. Śliwiak, Ant2, 154-155