zapewnia nie gorsze właściwości funkcjonalne /zwłaszcza co do czasu wykonywania czynności/, a koszt równoważnej konfiguracji minikomputera nie przekracza kosztu konkurencyjnego urządzenia nieprogramowanego.
Należy jednak pamiętać również o tym, że możliwość programowania minikomputerów stwarza warunki do jednoczesnego powierzania im dodatkowych złożonych funkcji, do których urządzenia nieprogramowane nie są przystosowane. Minikomputery nie są zatem tylko po prostu tańszymi "zamiennika-miM sterujących urządzeń nieprogramowalnych* Ich obecność w systemie tele-przetwarzania stwarza możliwość korzystnej, jakościowej ewolucji tych systemów, zwłaszcza w kierunku:
- "rozproszenia przetwarzania" w systemie,
- zorganizowania transmisji na zasadzie komutacji wiadomości /message switching/.
Y/ systemie teleprzetwarzania o strukturze hierarchicznej minikomputery znajdują zastosowanie jako:
1* preprocesory /preprocessors, iront-and processors/ pośredniczące w wymianie informacji między centralną maszyną systemu a całą siecią teletransmisji danych;
2. koncentratory i multipleksory /hold-and-forward cOncentrators,multi-plexors/ i inne jednostki sterujące przebiegiem transmisji "wewnątrz" sieci;
3. układy sterowania tzw. "inteligentnymi końcówkami" /intelligent remo-te terminals/ czyli złożonymi zestawami urządzeń zewnętrznych zlokalizowanych u użytkowników systemu.
Minikomputery stosowano jako preprocesory /ryB. 1/ współpracują z centralną maszyną cyfrową /lokalnie/ poprzez adapter współpracy on-line, natomiast z siecią teletransmisji poprzez kanały wejścia/wyjścia zaopatrzone w adaptery linii, które wykonują najprostsze funkcje sterujące w zakresie dopasowania minikomputera do norm obowiązujących w sieci /do warunków elektrycznych, częstotliwościowych, sposobu, modulacji itd/.Pozostałe czynności sterujące powierzone są oprogramowaniu minikomputera. Przejmuje ono zatem rolę tego zbioru programów systemu operacyjnego centralnej mas2yny cyfrowej, który w konfiguracji bez preprocesora zarządzałby współpracą z siecią.
Ważne jest jednak, że możliwość programowania minikomputera i obecności w nim pamięci masowej /zwykle - dyskowej/ stwarza warunki do tego# by preprocesor przejął /i tak się zwykle dzieje/ pewne funkcje należące do programu nadzorczego centralnej maszyny /zarządzanie'kole jka-mi zgłoszeń, gromadzenie wsadu danych, wstępne porządkowanie danych — np* sortowanie transakcji według numerów filii przedsiębiorstwa itd*/, a nawet funkcje należące do programów użytkowych wykonywanych przez system* •
Jak dalece preprocesor może zajmować się wykonywaniem programów użytkowych — zależy od stopnia specjalizacji systemu* W systemach uniwersalnych, przewidzianych do obsługi użytkowników o szerokiej klasie zastosowań, a zwłaszcza tam, gdzie użytkownicy wprowadzają często nowe programy /a nie tylko dane do programów już umieszczonych w systemie/ preprocesor może wykonywać jedynie najbardziej uniwersalne czynności użytkowe, związane z obsługą urządzeń wejścia/wyjścia Przykładem tego rodzaju
czynności może być przygotowywanie formatu wydawniczego wyników, obliczonych przez centralną maszynę systemu* W systemach bardziej specjalizowanych /np* dla celów bankowości, rezerwacji miejsc lotnicsych itd*/ możliwość wykazywania przez preprocesor lub preprocesory fragmentów pakietów programów użytkowych ma ważkie konsekwencje, którymi zajmiemy się niżej*
20