5487407361

Koncepcja podziału funkcji między dwie maszyny, z których jedna wykonuje przede wszystkim operacje związane z obsługą urządzeń wejścia/wyjś-cia, a druga - programy pozostałe, jest znana od dość dawna.Już w pierwszej połowie lat sześćdziesiątych pracowały tandemy maszyn:    IBM 7090

/główna/ - IBM 1410 /we/wy/; na podobnej koncepcji podziału funkcji opierają się również najszybsze obecnie wielkie komputery wieloprocesorowe CDC 6600/6800 /10 procesorów zewnętrznych + 1 centralny/ i CDC 7600 /12 +

1/. Obecnie firma IBM oferuje jako procesor telekomunikacyjny programowaną maszynę powstałą w wyniku adaptacji 360/44 /Stosowany głównie w wielkich systemach rezerwacji miejsc lotniczych/. Firma Digital Eąuipment Corporation konstruuje kilka systemów teleprzetwarzania, w których minikomputery PDP-8 pracują jako jednostki sterujące grupą wolnych końcówek, PDP-11 jako koncentratory, a PDP-10 lub maszyny IBM S/360 /zwykle modele 50 lub 67/ jako maszyny centralne itd.

Możliwość stosowania w systemie minikomputerów jako koncentratorów i multipleksorów i innych jednostek sterujących zależy od tego, czy spełnione są w ich przypadku wspomniane dwa postulaty: równoważności właściwości funkcjonalnych /zwłaszcza czasowych/ i konkurencyjności ceny.

Pierwsze z podanych zastrzeżeń jest istotne, ponieważ przejście od automatycznego /hardware'owego/ wykonywania algorytmu do wykonywania go na drodze programowej /software/ może powodować wydłużenie procesu w czasie. Niemniej jednak współczesne minikomputery, z zasady przystosowane do pracy on-line w układach sterowania i wykonane w nowoczesnej technologii osiągają szybkości operacyjne rzędu kilkuset tysięcy operacji stałoprzecinkowych na sekundę. Umożliwia to wykonywanie czynności obsługi transmisji w dopuszczalnych granicach czasu, przynajmniej w przypadku powszechnie dziś stosowanych przepustowości kanałów telekomunikacyjnych.

Jeśli chodzi o koszt minikomputerów, to należy przypomnieć, że minimalizacja ceny bezwzględnej minikomputerów jest podstawowym założeniem przy ich projektowaniu. Takie właściwości minikomputera jak pominięcie hardware'owej realizacji bardziej złożonych operacji /np. zmiennoprzecinkowych, a zazwyczaj nawet mnożenia i dzielenia stałoprzeciwnkowego/,coraz szersze stosowanie półprzewodnikowych pamięci stałych /MOS/ w -układach sterowania procesem, położenie nacisku na modularną    dostosowy-

walność konfiguracji do potrzeb użytkownika - prowadzą właśnie do minimalizacji ceny, zwłaszcza w warunkach prawdziwie masowej produkcji minikomputerów. Według opracowań Theisa i Hobbsa /Datamation 15#V.7l/ minikomputery o słowie 16-bitowym o obecnej cenie w granicach 5-10 tys. dolarów osiągną w 1975 roku cenę rynkową rzędu 2,6 tyB. dolarów. Odpowiednie liczby dla maszyn 8-bitowych wynoszą: obecnie 3-5 tys. dolarów, w 1975 r. 1,7 tys# dolarów. Podane ceny dotyczą oczywiście umownej konfiguracji podstawowej minikomputera, na którą składają się: procesor, pamięć 4K oraz elektryczna maszyna do pisania. Cena rzeczywistej konfiguracji przystosowanej do współpracy z urządzeniami teletransmisji danych jest oczywiście o wiele wyżBza, jednak przykład minikomputera i-50 /i-50 Communications Processor/ produkcji amerykańskiej firmy Intercomputer Corp. * wskazuje na konkurencyjność w stosunku, do rozwiązań nieprogramowanych. Zgodnie z doniesieniem w Datamation, minikomputer i-50, przystosowany do pracy w systemach transmisji danych jako dokładny zamiennik jednostek IBM 2702/3 umożliwia dołączenie do 256 różnorodnych linii, przy czym konfiguracja 30-liniowa kosztuje ok. 40 tys. dolarów, co stanowi ok. 60$ ceny odpowiedniej konfiguracji IBM.

Konfiguracja hardware'u minikomputera stosowanego jako koncentrator jest podobna, jak w przypadku preprocesora /rys. !/•

21