)>n, niewątpliwie celowa, umożliwiająca przedewszystkiem konsekwentne następstwó zdjęć Pomijając drobiazgowe zarzuty, stwierdzić jednak należy, że jest ona połowiczna i niewystarczająca. Weźmy filmy podane jako przykłady obydwa zresztą, a zwłaszcza Rozkosze, na dość wysokim poziomie. Otóż kapitalne perypetje tego filmu rozpoczęte są literacko nawiązanym prologiem, a zakończone aktorskiemi minami, w Karawanie jest jeszcze gorzej.
OkazujcVię, że ani karawana, ani pociąg, nie zapełniają filmu, obok nich pleni się i pasożytuje w dalszym ciągu literatura. Z drugiej strony „przedmioty foto-genicznc" jako przedmiot filmów nic mogą sobie rościć pretensji do monopolu w myśl definicji możliwe jest zbudowanie filmu z elementów statycznych. Ostatnią wreszcie najdalszą, najśmielszą i najudatniejszą próbą poszukiwania formy ściśle i wyłącznic kinowej są filmy Chaplina.
Te filmy są punktem wyjścia filmu artystycznego-intensywncgo.
Na ich podstawie i na podstawie powyższych rozważań rysują się zasadnicze postulaty tego filmu.
1) Koncepcja filmu powstawać musi w matcrjale filmowym a nie zewnątrz niego — w literaturze.
2) „Materjał filmowy" oznacza rzeczy o wartościach filmowo-plastycznych.
3) Óuasi-literackie, życiowe znaczenie obrazów jest dopuszczalne, ale nic konieczne. Możliwy jest ruch czysto plastyczny.
4) Opracowywanie scenarjusza w kierunku wartości literackich jest bezcelowe w najlepszym razie, a najczęściej szkodliwe.
5) Zachowywanie ciągłości, jednolitości anegdoty jest szkodliwym przesądem.
WITOLD WANDUKSKI.
. - |--— , - -i, — 9
Józefowi Wittlinowi.
Październik.
Ostatni owoc dojrzewa — i spada.
Za liściem liść krąży Za liściem liić pada czerwieni.
Iść — iść — iść ulicami zadumanemi nocami mądrej jesieni.
Iść ulicami: Karola—Pańską—Radwańską — hen na Karolew.
Zadymionemi płucami pić wino z lodem pić to powietrze jesieni pachnące wiatrem i szronem
59