5521243739

M Y !

Wacławowi Gralewskiemu.

Gdzie pójść ?

Gdy słońce żółte pluje gorzką śliną W okna stugębnych domów;

Żarem głowy żre.

Miasto oczy zasłania parszywą łysiną,

Jak młoty, walą w nas dnie.

Gdyby o cichym zmierzchu siąść w knajpie przy chłodnym blacie, Sączyć przez długą słomkę napój pachnący mroźnie.

Roztapiać się w miłosnym i nagim aromacie.

Blado płonąć, jak latarnie narożne.

Nie dla nas białe noce i damy różowe,

Nie dla nas słodkie łóżka i czerwone kwiatki!

Nie na to w pocie czoła płodzili nas ojcowie!

Nie na to wypluły nas matki!

Dzień w dzień żelaznym krokiem walimy o bruk twardy,

Co noc żłopiemy wińsko i żremy świńskie gnaty.

Maszyny z sykiem tworzą papier czcionkami zżarty,

Czerwone i czarne nasze kwiaty!

Dziś nazywamy się Express,

A jutro Głos Narodu.

A za rok —

A za dwa —

Oblepią nas, okleją, papierem z tyłu i przodu,

A każdy swój artykuł wstępny da.

Wyleje się twardy tłum na wrzący bruku granit,

Będą się bić po mordach, krwawić żylaste kułaki.

Buchnie zażarta fala na miasto, jak dynamit,

Przemówią gorejące krzaki.