5521243742

WACŁAW GRALEWSKI.

POEZJA.

WIERSZ PATETYCZNY.

Oto już dziś nie mówimy: słońce złociste umorło Patos bezzębny skamieniał w budach jarmarcznych ksiąg Konwulsją zachwytu wzbiera każde spotkane gardło Gdy tłum, szalejąc, o szyby dzwoni miljonem rąk.

Jak oszczep iskier bengalskich, dąb nowych pięter wyrasta Pędzi palcami anten depesz rzucany wąż Trzymając się mocno za ręce idziemy od miasta do miasta I z głów zmiażdżonych przechodniów ssamy wodnisty miąższ.

Skorupką czerpiem z kościołów krople pobożnej ochłody, Druty bezdomne wplatamy w gapiów kościelny krąg Falują jak ręce pianisty, wiszące pod niebem ogrody Gdy kolją zębów dzwonimy w dachów blaszany gong.

Dynamit pustki spoczywa w fajce szklanego księżyca W kubku herbaty szumi nikomu nieznany ląd Tańczy jak murzyn z jazz~bandu ulic kamienna stronica Gdy w nos grubego kupca wierszy wkładamy lont.

A potem... ranek idący do swej słonecznej roboty Patrzy jak próje ulice wozów targowych klin Listonosz w paczkach roznosi rosnące na fiordach tęsknoty Koła o bruk wyśpiewują marszów dalekich hymn.