Przewody do układania na stałe nie muszą być giętkie i maja żyły jednodrutowe przy przekroju do 10 mm2, a żyły wielodrutowe (linki) - przy większym przekroju.
Przewody instalacyjne służą do przewodzenia prądu elektrycznego w instalacjach elektrycznych. Umożliwiają one połączenie różnorodnych odbiorników energii elektrycznej, przyrządów pomiarowych, kontrolnych, sygnalizacyjnych i innych ze źródłami zasilania. Żyły przewodów mogą być miedziane lub aluminiowe. Obecnie w instalacjach o przekroju żyły do 6 mm2 stosuje się wyłącznie miedź.
Zgodnie z obowiązującym obecnie systemem sieciowym TN-S w instalacja elektrycznych stosuje się przewód ochronny (oznaczony kolorem żółtozielonym).
Instalacja powinna być wykonana przewodami o ilości żył:
- w instalacji 1-fazowej - 3 żyły (ochronna, neutralna, przewód fazowy),
- w instalacji 3-fazowej - 5 żył (ochronna, neutralna i trzy przewody fazowy).
Stosowane oznaczenia przewodów:
PE - ochronny - (kolor żółtozielony),
N - neutralny - (kolor niebieski),
LI, L2, L3 - przewody fazowe - (dowolne różne kolory, z wyjątkiem wyżej wymienionych).
W celu wyróżnienia poszczególnych żył w przewodach wielożyłowych stosuje się różne barwy izolacji. Ściśle określone kolory zostały przypisane tylko następującym żyłom:
- ochronna - żółtozielony,
- neutralna - niebieski.
Przewody na napięcie 300 V lub 500 V stosuje się w obwodach jednofazowych, natomiast w obwodach trójfazowych - przewody na napięcie 750 V. Napięcie izolacji 750 V jest wymagane również w obwodach jednofazowych, jeżeli przewody jednożyłowe są ułożone w rurkach stalowych lub otworach prefabrykowanych elementów budowlanych. Napięcie izolacji 750 V jest wymagane dla przewodów układanych w pomieszczeniach zagrożonych wybuchem, jak i układanych na podłożu lub w podłożu palnym.