5399619873

kilku innych kierunków rozwoju informatyki, bez których Dialog Człowieka z Komputerem nie mógłby zaistnieć. Tymi kierunkami są:

•    prototypowanie i cykliczny rozwój w zakresie inżynierii oprogramowania;

•    psychologia oprogramowania oraz czynnik ludzki w systemach komputerowych;

•    zastosowanie technik grafiki komputerowej w projektowaniu interfejsów;

•    modele, teorie oraz struktury stosowane przez nauki poznawcze.

Prototypowanie i cykliczny rozwój w zakresie inżynierii oprogramowania

Lata sześćdziesiąte to okres przełomowy w rozwoju sprzętu komputerowego. Postęp ten umożliwił powstawanie programów o znacznie większych wymaganiach systemowych. Jednocześnie pojawiły się nowe problemy oraz kryzys w inżynierii oprogramowania, który jako taki nie został zażegnany do dziś. Doprowadził jednak do standaryzacji metod rozwoju oprogramowania i ustabilizowania procesu projektowania. Opracowano takie podejścia jak dekompozycja strukturalna, reprezentacja wymagań, specyfikacja. Stanowiły one wstęp do rozwoju bardziej formalnych metod projektowania oprogramowania. Obecnie proces ten jest postrzegany jako powtarzający się w czasie. Powszechnie przyjętą techniką jest szybkie prototypowanie, które polega na budowaniu systemu metodą stopniowych ulepszeń. Na początku tworzony jest prototyp, który udostępnia tylko podstawowe funkcje, często zawiera też sporo błędów. Zostaje jednak przekazany klientowi, a jednocześnie jest rozwijany w sposób cykliczny, wydawane są kolejne wersje. Zaletą takiego podejścia jest możliwość przeanalizowania wymagań oraz weryfikacja celów. Szybkie prototypowanie stanowi obecnie podstawę rozwoju systemów komputerowych.

Psychologia oprogramowania oraz czynnik ludzki w systemach komputerowych

Kryzys w inżynierii oprogramowania wpłynął także na rozwój kierunku zajmującego się analizą procesu projektowania w kontekście działań człowieka. Kierunek ten stał się obszarem zainteresowania psychologii, głównie w zakresie rozwiązywania problemów oraz manipulacji symbolami. Podejście, według którego zrozumienie ludzkiego zachowania ma kluczowe znaczenie dla całego procesu wytwarzania oprogramowania, w szczególności interaktywnych systemów, cieszyło się dużą popularnością w latach siedemdziesiątych. Do końca dekady powstały formalne grupy zajmujące się zagadnieniami określanymi jako czynnik ludzki w systemach komputerowych. Zapoczątkowane przez nie badania prowadzone są do dzisiaj. Mają na celu poznanie sposobu w jaki ludzie odczuwają i zachowują się podczas pracy przy komputerze. Uzyskane wyniki sugerują, jak można usprawnić pracę użytkownika, np. jakie jest najlepsze ułożenie ręki w czasie pisania na klawiaturze lub jak ustawić monitor, aby korzystanie z niego było wygodniejsze.

Zastosowanie technik grafiki komputerowej w projektowaniu interfejsów

Przed rokiem 1960 wyrażenie „interfejs użytkownika” nie istniało w świadomości naukowców. Praca komputera skupiała się na wykonywaniu obliczeń, nie obejmowała natomiast sposobów prezentacji uzyskanych wyników. W latach siedemdziesiątych

17