mgr inż. Andrzej Kursa, 07.05.2007 Suplement do kasacji „biologiczny mechanizm tragedii". Dla Sąd Najwyższego - IV KK 85/07 5
177/69- psychopaci często nie odpowiadają wprost na pytania lub odpowiadają wymijająco. Np. „Niektórzy mówią, że zawsze są zdenerwowani, ale czasem wydają się spokojni"
143/61- najgorsi psychopaci to lekarze, psychiatrzy, psycholodzy. Różnica pomiędzy psychiatrą -
psychopatą i więźniem-psychopatą -> psychiatra psychopata lepiej utrzymuje pozory normalności
144/62- gdy ofiara psychiatry psychopaty się skarży, to psychiatra psychopata pisze „diagnozy" ->
-> niezrównoważony, skłonny do fantazji
(Gierowski u mnie: „narcyz", „paranoik", „niebezpieczny bo... jest bardzo inteligentny" ©)
Jedyny cytowany w „opinii" Gierowskiego i Heitzmana podręcznik i ich „kryteria" pochodzi z 1968 roku 1! To chyba wyczerpuje wykładnię „obecnego stanu nauki"( 2000.11.06, wyrok SN, IV KKN 477/99, LEX nr 51136) (-^„Zaburzenia osobowości" Jakubik A., s. 258)
Oczywiście najważniejsze są konkretne kryteria z obowiązującej dzisiaj w Polsce (i w całym cywilizowanym świecie), czyli klasyfikacji ICD -10, bo to jest podstawa dzisiejszego stanu wiedzy (tak, jak obowiązujący dla sądów powinien być aktualny kodeks karny, k.p.k. i inne ustawy).
Jaki jest aktualny stan nauki o działaniu ludzkiego mózgu w stresie traumatycznym, co się dzieje z ludzką osobowością, to wyjaśniają wszystkie najnowsze podręczniki. Nawet te, które napisane są dla przeciętnego czytelnika, jak np. „150 twarzy stresu" Puli (też jest w aktach), który na str. 233 wyjaśnia: „Broń palna w razie zachowania obronnego osoby „zestresowanej" zostanie wykorzystana instynktownie i odruchowo, tak samo, jak jej własne mechanizmy obronne, automatycznie i bez namysłu, co z pewnością pociągnie za sobą dramatyczne konsekwencje."
Oczywiście zachowania automatyczne, instynktowne i odruchowe nie stanowią przestępstwa2. Bo nie ma na nie wpływu ludzka wolna wola. „Art. 1 § 3 kodeksu karnego: „Nie popełnia przestępstwa sprawca czynu zabronionego, jeżeli nie można mu przypisać winy w czasie czynu".
Najpierw zdefiniujmy pojęcia kluczowe:
5
Strona 139 pisemnej „opinii" z 21.04.2006 z tytułową pieczątką „Instytut Psychiatrii i Neurologii w Warszawie, podpisaną przez 5 „biegłych": Gierowski, Heitzman, Hajdukiewicz, Opio i Pilszyk (z których żadna osoba nie jest wpisana na listę biegłych sądowych (!) vide protokół z rozprawy w S.A. z 23.05.2006, s. 2 i 3).
1999.06.23 wyrok s. apel. w Warszawie, II AKa 154/99 OSA 2000/7-8/50
„Czynem może być tylko zachowanie się człowieka, będące "wytworem jego woli", a zachowania (ruchy), wykonywane wyłącznie pod wpływem siły zewnętrznej - przymusu fizycznego - czynem nie są, o ile sprawca sile tej nie mógł się oprzeć (vis absoluta). Przepis art. 1 k.k. wymienia wszystkie elementy struktury przestępstwa, stanowiące warunek konieczny ustalenia, że dana osoba dopuściła się przestępstwa. Wynika z niego, że sprawca odpowiada za czyn: ...c) zawiniony.
Dalsze przepisy Rozdziału 1 Kodeksu karnego stanowią jedynie doprecyzowanie wynikających z art. 1 k.k. elementów struktury przestępstwa. Dla poniższych rozważań najbardziej istotne znaczenie ma stwierdzenie, że przestępstwem może być tylko czyn. Jest to bowiem dla odpowiedzialności karnej pojęcie fundamentalne."