„Każda nowa forma, jaka się pojawia, stanowi odbicie wiecznego archetypu, wiecznej idei w boskim umyśle lub też wiecznej formuły zawartej w matematycznym umyśle kosmosu”.
(Platon)
Tam gdzie istniało życie, pojawiała się medycyna, by w zagrożeniu ratować. Bóg obdarza nas życiem, ale o starość człowiek musi zadbać sam. Razem z przemijaniem epok, wieków, lat zmieniał się charakter, zakres, filozofia i praktyka nauk medycznych. Każdy z minionych okresów, obdarowywał ludzkość wybitnymi Istotami, które tworzyły i pozostawiały medyczne dzieła, wiele ksiąg przetrwało do współczesności, wciąż zadziwiają prostotą, logiką, skutecznością. Wielkimi Istotami, obficie obdarzony był świat starożytny a medycyna antyczna pozostaje nadal fundamentem, na którym budowane są medycyny zmieniających się kultur i cywilizacji.
Pozostawiona mądrość przez Sokratesa, greckiego filozofa, moralistę i mędrca żyjącego w okresie lat 469-399 p.n.e., który szczególnym zainteresowaniem darzył człowieka, i wskazywał kierunek dobra; za odmienną filozofię, został skazany przez sąd ateński na śmierć. Sokrates pozostawił dla ludzkości przesłanie,