s składnia poleceń może zmieniać się w różnych wersjach programu AutoCAE^jjfrgez co zapewnienie zgodności wykonywania działań, nie jest całkowicie zapewnione/^ s cześć poleceń wykorzystujących okna dialogowe, utrudnia, a czasem ppi^możliwia zastosowanie funkcji command,
s wykorzystywanie fUnkcji command wymaga wprowadzenia dodatkowycWę^ynności (wyłączenie trybów lokalizacji, echa linii poleceń, itp.) s wywołanie funkcji command jest możliwe dla działań tylko w aktywny&Jfoszarze.
| H < ► ' Model / Układ! / Uklad2
'Olecenia „it" programu omocą funkcji command,
1
lentów:
ENTER: 1000 0.624 sekund.
a dla tego przypadku jest równy 0.624 [s].
Pomimo powyżej wymienionych wad, stosowanie funkcji command uśpr&s^yedliwione jest w przypadku:
s gdy wykonanie działania nie jest możliwe (lub jest bar dnione) innymi
sposobami,
s testowania programu, z założeniem zastąpienia comnrfjtu mym wyrażeniem w przyszłości.
Wygląd linii poleceń programu AutoCAD, podczas działał „IT.LSP” z wykorzystaniem metody wprowadzania obiekfć przedstawiony jest na poniższym rysunku.
Polecenie: IT Wybierz typ wprowadzanych obi^
1 - LINIE-<
.AX,
itmake
2 - LINIE-Visua=
3 - LINIE-AutoL$ WYBIERZ 1,2 lub 3 i naciśi Podaj liczbę wprowadzą PODAD LICZBĘ ELEMEN^' Wykonanie trwało..
Polecenie:
Rys. 4. Działanie programu wprowadzającego obiekty za pomocą funkcji command
Czas wprowadzenia 1000 obiektów'
4. WYKORZYSTANIE FUNC MAKE
Jeszcze przed pojawieniem ^ię-’^Sjdowiska VisualLISP, funkcja entmake była jedynym alternatywnym do funkcji c^nmfctnd sposobem tworzenia elementów rysunku w języku AutoLISP. Przez fakt ingerowania bezpośrednio w rysunkową bazę danych, była ona znacznie szybsza od funkcji^mmiand. W skrócie działanie funkcji entmake sprowadza się do wywołania funkcji z argumentem w postaci listy par kropkowych (kodów DXF) rysowanego obiektu. Podczas w^maasta funkcji entmake, część kodów DXF i wartości z nimi związanych niezdęfjmowjmych przez użytkownika, przyjmuje automatycznie wartości domyślne definiow^nę^ppez program AutoCAD. Funkcja entmake z założenia „ignoruje” stałe tryby lokalizacj remie wyświetla w linii poleceń żadnych zgłoszeń. Wymaga za to znajomości strukmryT^F rysunku i z tego powodu, używanie jej jest bardziej pracochłonne [5,6].
tami funkcji entmake są:
;c tworzenia obiektów niedostępnych z poziomu funkcji command (np. bloki we),