628033513

175

KRONIKA NAUKOWA, SPRAWOZDANIA

Uniwersytetu Karola w Pradze, doc. dr Filip Panajotov — dziekan Wydziału Dziennikarstwa Uniwersytetu im. K. Ochrydzkiego w Sofii.

W pierwszym dniu sesji kilkunastu pracownikom obecnego Pomagi-sterskiego Dziennego Studium Dziennikarstwa wręczone zostały wysokie odznaczenia przyznane im przez Radę Państwa za wieloletnią pracę dydaktyczną i naukową oraz za poważne osiągnięcia uzyskane w tym zakresie.

Ponadto niektórzy pracownicy Studium otrzymali honorowe dyplomy uznania przyznane im przez Zarząd Główny SDP za zasługi w rozwoju prasy polskiej.

Merytoryczną część obrad w pierwszym dniu sesji wypełniły referaty naukowe przygotowane przez doc. dra Andrzeja S 1 i s z a (Programy nauczania i dydaktyka na uniwersyteckich studiach dziennikarskich w latach 1950—1975), doc. dra Bronisława Gołębiowskiego (Zadania naukowe oraz dydaktyczno-wychowawcze uniwersyteckich studiów dziennikarskich w PRL w latach 1975—1980) i doc. dra hab. Bartłomieja G o 1 k ę (Dorobek naukowy studiów dziennikarskich na Uniwersytecie Warszawskim w latach 1950—1975).

Przedstawiając programy nauczania dziennikarstwa obowiązujące w minionym ćwierćwieczu A. Ś 1 i s z wyróżnił dwa zasadnicze ich typy. Pierwszy — to program trzyletni (przygotowany dla potrzeb Sekcji Dziennikarskiej), na podstawie którego opracowano program czteroletnich, potem pięcioletnich studiów dziennikarskich na Wydziale Dziennikarstwa UW. Drugi typ programu nauczania pojawił się w momencie powołania studium podyplomowego. Ten typ programu obowiązuje do dziś, jeśli nie brać pod uwagę licznych i dość istotnych korekt, wprowadzanych do niego co pewien czas.

Pełna ocena tych programów nie jest sprawą łatwą, chociażby już tylko ze względu na różnorodność kryteriów. które trzeba byłoby uwzględniać. Jeżeli beda nim kwalifikacje zawodowe i świadomość społeczno-polityczna absolwentów — a w znakomitej większości sa oni dziś wytrawnymi dziennikarzami i aktvwnymi pracownikami frontu ideologicznego — fo

można uważać, że programv nauko-

* »

wo-dydakfvczne na studiach dziennikarskich były właściwe i spełniły swoje zadania. ,.Uniwersyteckie studia dziennikarskie — powiedział na zakończenie swojego wystąpienia A. Slisz — powstały z inicjatywy Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej i zawsze znajdowały się w jej polu widzenia. Fakt ten był decydującym dla ich rozwoju, posiadał ogromne znaczenie inspirujące i stanowił bodziec do stałego szukania bardziej trafnych rozwiązań postawionego przed nimi zadania — kształcenia socjalistycznych dziennikarzy. Usytuowanie studiów dziennikarskich na Uniwersytecie dało im możność podjęcia szeroko zakrojonych badań i zapewnienia dzięki temu praktyce dziennikarskiej naukowej podstawy, zaś proces dydaktyczny podporządkowało określonym rygorom akademickim. Niezwykle istotny był też ścisły związek studiów dziennikarskich ze środowiskiem zawodowym, bez współpracy z którym kształcenie dziennikarzy zostaje zawieszone w próżni. Z satysfakcją należy też stwierdzić, że od wielu już lat współdziałanie pomiędzy Stowarzyszeniem Dziennikarzy Polskich i głównymi instytucjami prasowymi, przede wszystkim RSW „Prasa-Książ-ka-Ruch”, a studiami dziennikarskimi układa się na zasadzie zgodności celów i wysiłków.”

Powstanie Wydziału Dziennikarstwa i Nauk Politycznych UW umożliwia znaczną koncentrację wysiłku większej grupy pracowników naukowo-dydaktycznych, stwarza większe możliwości dla pomyślnej realizacji ambitnych zadań, postawionych przed dziennikarstwem przez VII Zjazd PZPR. Wydział jest obecnie największą placówką kształcenia dziennikarzy w naszym kraju oraz centralną instytucją, koordynującą badania naukowe i prace dydaktyczne w zakresie dziennikarstwa. Aktualnie prowadzone sa intensywne prace nad przygotowaniem takiego ogólnopolskiego planu badań naukowych oraz kształcenia i doskonalenia zawodowego kadr dziennikarskich. O niektórvch szczegółowych problemach z tego zakresu mówił w swoim referacie doc. dr B. Gołębiowski.

Doc. dr hab. B. Gołka, mówiąc o dorobku naukowym studiów dziennikarskich, szczególnie podkreślił ogromna role dwóch profesorów, którzy w sposób istotny przyczynili się do budowy systemu powojennego szkolnictwa dziennikarskiego i zainicjowali wiele badań naukowych nad