6355536824

116

Złożoność czynników wpływających na formowanie się odpływu w zlewni karpackiej wymaga szerokiego spojrzenia na mechanizm obiegu wody. Mechanizm ten jest uzależniony zarówno od opadów, jak i wielu czynników środowiska geograficznego zlewni (Pociask-Karteczka 2003) i przeobrażany przez sieć dróg - szczególnie polnych. Związek pomiędzy parametrami hydrogramu odpływu a ilościowymi charakterystykami geomorfologicznymi zlewni określa geomorfologiczny model transformacji opadu w odpływ GIUH opracowany w 1979 roku przez Rodrigueza-lturbe i Valdesa (Więzik 1987). Model bazuje na probabilistycznej teorii dobiegania kropli deszczu z różnych miejsc w obszarze zlewni do profilu zamykającego. Hydrogram konstruowany z zastosowaniem modelu GIUH został zweryfikowany w zlewniach kontrolowanych dając dużą zbieżność z hydrogramem odpływu rzeczywistego (ryc. 45) (Więzik 1987). Ze względu na swoją uniwersalność model w Polsce stosowany jest od lat 80. (Soczyńska 1987), a jego opis można spotkać w wielu podręcznikach (Jankowski 1995; Byczkowski 1996; Pociask-Karteczka 2003) i pracach badawczych (Więzik 1987; Bryndal 2006). Model został również zaimplementowany do programu komputerowego GEOM (Więzik, Banach 1996).

I

/

przerywana) (Więzik 1987)

GIUH model vcrificd (fuli linc) with rcally casc (dot linc) (Więzik 1987)

Nie jest jasne, czy cechy zlewni określane przez wskaźniki praw Hortona uwzględniające sieć dróg polnych, mogą modyfikować hydrogram odpływu oraz jaki jest ewentualny kierunek zmian. Sprawdzenie takiego powiązania zdeterminowało zastosowanie tego modelu do symulacji. Z najnowszych prac, opartych na analizie statystycznej wezbrań wynika, że prawdopodobieństwo wystąpienia powodzi jest większe w zlewniach z gęstszą siecią dróg (Bryndal 2009a, b).