synergii pomiędzy ludźmi i zespołami, reprezentującymi czasem różny punkt widzenia i interesy,
• inteligencja i chęć rozpoznawania i wyciągania wniosków z popełnionych błędów,
• zdolność dostrzegania i wrażliwość pozwalająca na rozpatrywanie wzajemnie konkurencyjnych rozwiązań,
• zdolność pomocy innym w poszukiwaniu ich własnych rozwiązań,
• umiejętność delegowania władzy i obowiązków, tak aby procesy podejmowania decyzji mogły być realizowane na niższych poziomach,
• potencjał pozwalający na motywowanie ludzi, tak aby byli inspirowani do zapobiegania lub samodzielnego rozwiązywania problemów, jak również aktywnego wdrażania decyzji,
• umiejętność koncentracji uwagi innych na potrzebach klienta oraz zarządzania zmianą
• wysokie zdolności komunikacyjne,
• umiejętność podejmowania decyzji.
Powyższe zestawienie wydaje się potwierdzać postawioną tezę, że to czy w organizacji istnieją szanse na stworzenie kultury sprzyjającej powstawaniu innowacji, zależne jest od prawidłowo realizowanej funkcji przywództwa. To bowiem właśnie przywódca decyduje o tym, czy np. w codzienną praktykę firmy włączone są i znaj dują rzeczywiste zastosowanie metody/narzędzia, dzięki którym wyzwalany jest istniejący potencjał innowacyjny drzemiący w pracownikach. W dalszej części opracowania omówione zostały krótko dwa wybrane przypadki odnoszące się do tej kwestii: pierwszy związany jest ze stymulowaniem kreatywności w organizacji, natomiast drugi z uwzględnianiem w praktyce funkcjonowania organizacji doświadczeń związanych z odnotowanymi dotychczas niepowodzeniami.
Techniki pobudzania kreatywności
Zgodnie z klasyfikacją zaproponowaną przez Hidalgo i Albors14, do technik pozwalających na pobudzenie kreatywności, możemy zaliczyć:
14. Hidalgo A.. Albors J.. Innovation manageinent techniąues and tools: a review from theory and practice. R&D Management 38, 2. 2008. Blackwell Publishing Ltd.
18