672580792

Rozczłonkowanie asylabiczne — Rozziew 111

wiedzi, które wynika z rozkładu i siły akcentów, z intonacji i stosowania pauz. Występuje w każdej wypowiedzi, a powtarzalność rozczłonkowania odcinków w strumieniu fonetycznym wprowadza rytm^

Por. Akcent. Intonacja. Mowa wiązana. Pauza. Proza rytmiczna. Siatka akcentowa. Systemy metryczne. Wersyfikacja.

Rozczłonkowanie asylabiczne.

Podział wiersza na człony, które nie zawierają jednakowej ilości sylab (np. w sylabizmie względnym, w wierszu fonicznym).

Rozczłonkowanie metryczne. Podział strumienia fonetycznego na odcinki metryczne.

Por. Odcinek metryczny. Systemy metryczne.

Rozczłonkowanie sylabiczne.

Podział strumienia fonetycznego na odcinki równosylabiczne, a odcinków (wersów) na części przez przedziały międzywyrazo-we. W rozczłonkowaniu dwudzielnym wersów człony oddziela średniówka.

Por. Sylabizm.

Rozczłonkowanie syntaktyczne.

Podział strumienia fonetycznego na części składniowe wypowiedzenia.

Por. Człon składniowo - intonacyjny.

Rozdział. Oddzielna część utworu, zaopatrzona zwykle we własny tytuł lub kolejny numer.

Rozdźwięk zob. Kakofonia.

Rozmowa. Odmiana dialogu, jako forma podawcza w literaturze najbliższa potocznej wymianie wypowiedzi dla celów praktycznych w życiu.

Rozpiętość frazy wierszowej.

Ilość sylab w wersie, określająca jednocześnie czas wypowiedzenia.

Rozprawa. Opracowanie szczegółowego zagadnienia naukowego z jednego punktu widzenia.

Rozszerzenie (Amplifikacja). Omówienie rozciągnięte na kilka zdań.

Rozwiązanie akcji. Przywrócenie równowagi przez zwycięstwo jednej z tendencji występujących w akcji. Przynosi albo osiągnięcie celu przez bohatera, albo jego klęskę, tj. zwycięstwo sił przeciwstawnych (katastrofę).

Rozwlekłość stylu zob. Styl rozwlekły.

Rozwój akcji (Przebieg akcji). Przebiegające w czasie zmiany sytuacji w utworach fabularnych (epika, dramat), przedstawione dialektycznie jako wynik przeciwstawnych dążeń, sprzeczności.

Zob. też:    Akcja. Dopełnienie

akcji. Ekspozycja. Epitaza. Happy end Intryga. Katastrofa. Kolizja. Konflikt. Kontrakcja. Motyw dynamiczny Opóźnienie. Perypetia. Przedakcja. Punkt kulminacyjny. Rozwiązanie akcji. Sytuacja. Węzeł dramatyczny. Zawiązanie. Zdarzenie.

Rozziew (Hiatus). Zbieg samogłosek na końcu wyrazu i na początku następnego (np. ładna altana; dźwięki i echa itp.). Przez tradycyjną poetykę uważany za błąd, może posiadać swoistą wartość ekspresyjną i zdarza się w poezji jako jeden ze środków instrumentacji. Np.: