Stijl abstrakcyjny — Styl wymuszony 129
Styl abstrakcyjny. Styl posługujący się uogólnieniami i pojęciami oderwanymi; stanowi przeciwieństwo stylu plastycznego.
Styl afektowany. Styl nienaturalny, polegający zwłaszcza na sztucznym naśladowaniu naiwności i wdzięku.
Styl czysty. Styl polegający na doborze wyrazów i zwrotów należących do aktualnie używanego języka literackiego (unikaniu archaizmów, neologizmów, barba-ryzmów, dialektyzmów, prowin-cjonalizmów i żargonizmów).
Styl dynamiczny zob. Styl żywy.
Styl dźwięczny. Styl polegający na takiej organizacji fonicznej, dzięki której wypowiedzenie jest łatwe do wygłaszania, a jego brzmienie sprawia przyjemność.
Styl koturnowy. Styl wzniosły, patetyczny. Określenie pochodzi od koturnów, tj. obuwia na wysokich obcasach, używanego przez aktorów w tragediach greckich dla nadania bohaterom wysokiego wzrostu.
Styl makaroniczny zob. Makaronizm.
Styl naturalny. Styl osiągający, ■pozornie prostymi środkami, wrażenie łatwości i walory artystyczne. Naturalność podmiotowa cechuje wypowiedzi autora, przedmiotowa odtwarza zgodnie z intencją autora sposób wysłowienia postaci wprowadzonych do utworu.
Styl obrazowy zob. Styl plastyczny.
Styl ozdobny, kwiecisty. Styl, w którym autor posługuje się wszystkimi środkami urozmaicenia i uniezwyklenia, przenośniami, zwrotami krasomówczymi itp., aby rzecz przedstawić jak najokazalej i wzbudzić żywą reakcję odbiorcy.
Styl plastyczny (obrazowy). Styl odwołujący się do wyobraźni odbiorcy, przedstawiający wyraziście konkretne osoby, przedmioty i zjawiska.
Styl poprawny. Styl całkowicie zgodny z wymaganiami prawideł językowych.;
Styl pospolity. Styl posługujący się środkami najbardziej w danym czasie rozpowszechnionymi, gotowymi szablonami, pozbawiony oryginalności.
Styl prosty. Styl czerpiący wyrazy i zwroty tylko z mowy potocznej.
Styl rozwlekły. Przeciwieństwo stylu zwięzłego, styl wielosłowny, posługujący się określeniami i zdaniami tautologicznymi.
Styl urozmaicony. Styl, w którym autor używa środków służących odświeżaniu obrazów i skojarzeń, uniezwykleniu wypowiedzi, uwydatnieniu treści zawartej w wyrazach i zwrotach, pobudzaniu zaciekawienia i wyobraźni odbiorcy.
Styl urywany (Mowa urywana. Styl ucinkowy. Styl ucinany). Styl, w którym używa się zdań krótkich, nierozwiniętych. Służy on wyrażaniu silnego wzburzenia, gwałtownych uczuć, przedstawianiu szybkiej akcji itp.
Styl wymuszony (nadęty, napuszony). Styl, w którym znać wysiłek uczynienia go ozdobnym.