672580903

672580903



Czasopismo — Dekadentyzm 19

nie konkretyzując ich w odbiciu literackim.

Czasopismo. Wydawnictwo ciągłe, ukazujące się in regularnych odstępach czasu, nie rzadziej niż raz na rok, pod tym samym tytułem, datowane i numerowane.

Człon składniowo-intonacyjny.

Odcinek mowy wyodrębniony przez podział syntaktyczny i linię intonacyjną, co odpowiada również podziałowi ze względu na znaczenie. Człon taki może być konstantą metryczną. Np. członowanie składniowo - intonacyjne pokrywa się z wersami w utworze:

Imię dobre, do szczęścia skłonność sil-

[niejsza niż do życia;

Im starszy, tym jaśniej prawda uiątpli-

|iua wychodzi z ukrycia;

Pęd w górę, miłość do światła coraz

[to z wiekiem się wzmaga

I rosną z nią jednocześnie i wiara, i od-

[waga.

(K. Iłłakowiczówna: Tomasz).

Por. Kolon. Przerzutnia. System składniowo-intonacyjny.

Człon syntaktyczno - intonacyjny zob. Człon składniowo - intonacyjny.

Członowanie zob. Rozczłonkowanie.

Czystość stylu zob. Styl czysty.


1 Debit. Pozwolenie na przywóz i rozpowszechnianie w kraju wydawnictw zagranicznych.

Dedykacja. Formuła wyrażająca poświęcenie komuś dzieła, dru-kowaua w wydaniu lub odręczna na egzemplarzu.

Deformacja rzeczywistości zob. Zniekształcenie rzeczywistości.

Deizm. Racjonalistyczny pogląd religijny, uznający istnienie Boga, ale negujący interwencję boską w sprawy świata, rządzonego prawami natury; odrzucał objawienie i cudy, podjął krytykę doktryny chrześcijańskiej, wywarł wpływ na literaturę Oświecenia.

Dekadentyzm. Schyłkowy kierunek w sztuce, charakterystyczny dla cywilizacji starzejącej się. Terminu dekadentyzm użył T. Gautier we wstępie do dzieł


Dadaizm. Kierunek, który powstał | ok. r. 1916 w Szwajcarii, potem rozwijał się we Francji, zapoczątkowany przez Tristana Tzarę (Manifest Dada); nazwę wziął od da-da, określenia na gaworzenie dziecka. Był negacją współczesnej kultury, dopuszczał nieograniczoną swobodę twórczą, posługiwanie się wyrazami pozbawionymi znaczenia, głosił bunt wobec autorytetów, zerwanie z rzeczywistością, nawrót do prymitywizmu i formalizmu. Oddziałał na poezję Awangardy w literaturze polskiej. ^

Dainy (Dajny). Krótkie (zwykle czterowierszowe) i wesołe pieśni ludowe litewskie lub łotewskie.

Daktyl. Stopa o wzorcu — w (Sss), używana w metryce polskiej (np. uczmy się, odsłoń mi, wąską ścieżyną, co... itp.).



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
IMG?55 przypadku nie decyduje o rzeczywistej zmianie - jest zapisem wytycznych na papierze, a nie re
52627 skanuj0008 (286) 180 VIII. Interpretacja semantyczna dzieł literackich ko pewne schematy znacz
teoria literatury1 konkretnych ich uwikłań w konkretne procesy historyczne itd., ale — poprzez te k
19 mierze od ich wpływu. Nie wystarcza zatem używać ich do szerzenia orędzia chrześcijańskiego i
Świąteczny obiad 8 listopada 1932 19 matce krople Walerianowe, ale nie chciała ich zażyć. Chwiejnym
3 (837) Roman Ingarden literackich. Nie znajdujemy ich w utworach pisanych prozą, jakkolwiek i proza
Zdjęcie0811 tylko przez przeciętnego „miłośnika fabuł” i nie tylko przez badacza literatury i języka
VIII. 7. ELŻBIETA. 393 rozumianą jest tu Elżbieta: litera A. nie jest zatem początkową literą jej
19 nie i tyleż powrotnych, podróż w jedną stronę trwa 40 min.; bilet kosztuje III kl. kor. 0.40
Manga?ntasy rysowanie jest łatwe3 STOPf Stopy są równie ważne jak dłonie. Nie ukrywaj ich zatem.

więcej podobnych podstron