Czasopismo — Dekadentyzm 19
nie konkretyzując ich w odbiciu literackim.
Czasopismo. Wydawnictwo ciągłe, ukazujące się in regularnych odstępach czasu, nie rzadziej niż raz na rok, pod tym samym tytułem, datowane i numerowane.
Człon składniowo-intonacyjny.
Odcinek mowy wyodrębniony przez podział syntaktyczny i linię intonacyjną, co odpowiada również podziałowi ze względu na znaczenie. Człon taki może być konstantą metryczną. Np. członowanie składniowo - intonacyjne pokrywa się z wersami w utworze:
Imię dobre, do szczęścia skłonność sil-
[niejsza niż do życia;
Im starszy, tym jaśniej prawda uiątpli-
|iua wychodzi z ukrycia;
Pęd w górę, miłość do światła coraz
[to z wiekiem się wzmaga
I rosną z nią jednocześnie i wiara, i od-
[waga.
(K. Iłłakowiczówna: Tomasz).
Por. Kolon. Przerzutnia. System składniowo-intonacyjny.
Człon syntaktyczno - intonacyjny zob. Człon składniowo - intonacyjny.
Członowanie zob. Rozczłonkowanie.
Czystość stylu zob. Styl czysty.
1 Debit. Pozwolenie na przywóz i rozpowszechnianie w kraju wydawnictw zagranicznych.
Dedykacja. Formuła wyrażająca poświęcenie komuś dzieła, dru-kowaua w wydaniu lub odręczna na egzemplarzu.
Deformacja rzeczywistości zob. Zniekształcenie rzeczywistości.
Deizm. Racjonalistyczny pogląd religijny, uznający istnienie Boga, ale negujący interwencję boską w sprawy świata, rządzonego prawami natury; odrzucał objawienie i cudy, podjął krytykę doktryny chrześcijańskiej, wywarł wpływ na literaturę Oświecenia.
Dekadentyzm. Schyłkowy kierunek w sztuce, charakterystyczny dla cywilizacji starzejącej się. Terminu dekadentyzm użył T. Gautier we wstępie do dzieł
Dadaizm. Kierunek, który powstał | ok. r. 1916 w Szwajcarii, potem rozwijał się we Francji, zapoczątkowany przez Tristana Tzarę (Manifest Dada); nazwę wziął od da-da, określenia na gaworzenie dziecka. Był negacją współczesnej kultury, dopuszczał nieograniczoną swobodę twórczą, posługiwanie się wyrazami pozbawionymi znaczenia, głosił bunt wobec autorytetów, zerwanie z rzeczywistością, nawrót do prymitywizmu i formalizmu. Oddziałał na poezję Awangardy w literaturze polskiej. ^
Dainy (Dajny). Krótkie (zwykle czterowierszowe) i wesołe pieśni ludowe litewskie lub łotewskie.
Daktyl. Stopa o wzorcu — w (Sss), używana w metryce polskiej (np. uczmy się, odsłoń mi, wąską ścieżyną, co... itp.).