Diagnostyka’ 4(48)/2008
Jubileusz prof. Lesława BĘDKOWSKIEGO / Jubilee of Profesor Lesław BĘDKOWSKI
W dniu 24.10.2008 r„ w Klubie Wojskowej Akademii Technicznej w Warszawie, odbyła się jubileuszowa uroczystość 80-tej rocznicy urodzin, wielce zasłużonego dla polskiego środowiska diagnostycznego, prof. Lesława Będkowskiego.
W spotkaniu tym udział wzięło ponad 60 osób -w tym najbliższa rodzina Jubilata, byli i obecni współpracownicy, liczne grono przyjaciół z różnych polskich uczelni. Uroczystość uświetnił swą obecnością Rektor WAT gen. prof. Zygmunt Mierczyk.
Sylwetkę biograficzną prof L. Będkowskiego przybliżył zebranym - w kilkunastominutowym referacie - wieloletni współpracownik Jubilata dr hab. inż. Tadeusz Dąbrowski.
Prof. dr hab. inż. Lesław Będkowski urodził się 25 października 1928 r. w Medenicach, w województwie lwowskim. Dzieciństwo spędzi! w Schodnicy i Borysławiu - w centrum polskiego przemysłu naftowego. W roku 1945 został wysiedlony i zamieszka! w Złotowie, gdzie w 1948 r. uzyska! świadectwo dojrzałości. W roku 1951 ukończy! studia inżynierskie na Wydziale Elektrycznym Szkoły Inżynierskiej w Szczecinie. Powołany do zawodowej służby wojskowej w 1951 roku, został skierowany do pracj' w tworzonej wówczas Wojskowej Akademii Technicznej w Warszawie. W uczelni tej nieprzerwanie pracuje do dnia dzisiejszego.
Do ważniejszych faktów z kariery naukowo-dydaktycznej Jubilata zaliczyć należę : rok 1956 -uzyskanie tytułu magistra inżyniera: rok 1968 -uzyskanie stopnia doktora inż.; rok 1981 -uzyskanie stopnia doktora hab. inż.: rok 1991 -uzyskanie tytułu profesora.
W okresie pracy w WAT Jubilat zajmował kolejno następujące stanowiska: 1951*52 - st. asystent; 1952*57 - kier. laboratorium; 1957*68 -st. wykładowca; 1968*78 - adiunkt; 1978*1991 -docent; 1992*aktualnie-prof. zwyczajny.
Dorobek naukowy Profesora skupia się głównie wokół następujących zagadnień: teoria diagnostyki technicznej, optymalizacja procedur
diagnostycznych, diagnostyka systemów antropotechnicznych, diagnostyka w ujęciu potencjalowo-efektowym, eksploatacja w ujęciu trójprocesowym, wielopoziomowe systemy dozorująco-terapeutyczne, diagnostyka bezpieczeństwa, niepewność w procesach diagnozowania. Dorobek ten wyraża się liczbą ponad 200 różnych publikacji. Na podkreślenie zasługuje fakt, że Profesor jest w Polsce pionierem udokumentowanych prac z zakresu diagnostyki technicznej - współautorem pierwszych artykułów (1965 r.) oraz autorem jednej z dwu pierwszych rozpraw doktorskich (1968 r.) z tego obszaru (autorem drugiej rozprawy jest T. Rozwadowski).
Dorobek dydaktyczny Profesora wyraża się liczbą ponad 7000 godzin zajęć audytotyjnych, 7 wypromowanych doktorów w specjalności diagnostyka, ok. 60 wypromowanych magistrów inżynierów i inżynierów. Podstawowe obszary działalności dydaktycznej obejmują: diagnostykę techniczną, podstawy eksploatacji urządzeń i systemów, niezawodność eksploatacyjną, lotnicze urządzenia elektroenergetyczne.
Jubilat aktywnie uczestniczył i nadal uczestniczy w działalności organizacyjno-spolecznej co znajduje wyraz m. in. w pełnionych - w różnych okresach czasu - funkcjach. Ważniejsze z nich to: przewodniczący Zespołu Diagnostyki Technicznej NOT (1983*1991); przewodnicząc)' Zespołu Diagnostyki Cybernetycznej PTC (1983*1991); v-przewodniczący Zespołu Diagnostyki SPE KBM PAN (1983*1991); członek Prezydium Sekcji Podstaw Eksploatacji KBM PAN (1984*1990); v-prezes Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Diagnostyki Technicznej (1990*1993); redaktor Działu Diagnostyki Zagadnień Eksploatacji Maszyn PAN (1983*1992); przewodnicząc)' Komitetu Naukowego Krajowych Konferencji „Diagnostyka Techniczna Urządzeń i Systemów” DIAG’86, ’90, ’95, ’98: ’2003 oraz członek Komitetów Naukowych wielu innych konferencji; członek Polskiego Towarzystwa Diagnostyki Technicznej (od 1990 r.); członek Komitetu Budowy Maszyn PAN (1990*1993); członek Polskiego Towarzystwa Bezpieczeństwa i Niezawodności (od 1997 r.); przewodniczący Komisji Nauki Rady Wydziału Elektroniki WAT (1985*2003).
Za całokształt swej działalności Jubilat był wielokrotnie odznaczany i nagradzany, m. in. posiada: Krzyż Oficerski i Krzyż Kawalerski OOP, Zloty i Srebrny Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Zloty Medal „Zasłużony dla WAT’, Medal „Zasłużony dla lotnictwa” i inne.
Profesor L. Będkowski zakończył służbę wojskową w stopniu pułkownika lotnictwa w roku 1994.
Pasją pozazawodową Jubilata jest turystyka piesza, historia przemysłu naftowego zagłębia boiyslawskiego, poezja i muzyka poważna.
Redakcja „Diagnostyki ” składa prof. L. BĘDKOWSKIEMU wyrazy szacunku i podziękowania za dotychczasową wieloletnią współpracę.
Życzymy panu Profesorowi wiele zdrowia i pomyślności w życiu osobistym.
prof. Ryszard MICHALSKI Redaktor Naczelny