tych górskich dziedzin jest wynikiem działania zewnętrznych czynników — przcdewszystkiem wód płynących. Siły górotwórcze wpłynęły na nią pośrednio tylko, będąc przyczyną wewnętrznej struktury, następstwa i ułożenia warstw, których rozmaita odporność wpłynęła decydująco na działalność sił zewnętrznych, a przez to na rzeźbę modelowanej przez te siły powierzchni. Tu opierające się zniszczeniu dzięki swej twardości skały zaznaczyły się pomiędzy otaczającymi je miększymi warstwami jako grzbiety górskie; przypominają one pod tym względem pasma Łysogór, których kwarcytowe, wypreparowane niejako w terenie wzniesienia tym samym okolicznościom zawdzięczają swe powstanie. I w tern właśnie leży główna i zasadnicza różnica między Beskidem Wysokim a Zachodnim, w którym brak znaczniejszego przeciwieństwa twardych i miękkich skał nie pozwolił na odbicie się struktury wewnętrznej w rzeźbie powierzchni i gdzie wskutek tego sieć wodna, zachowując wygląd, pochodzący z czasów zrównania, w chaos nieregularnych garbów rozcięła dolinami dźwignięty obszar górski.
Beskid Wysoki jest krainą lasów. Dnem dolin ścielą się uprawne pola, ale zbocza gór i ich niższe szczyty pokrył niezmierny, jednolity płaszcz borów. Odwieczną paszczą szumi tu kraj, — puszczą, jakiej tylko resztki w Beskidzie Zachodnim w Gorcach zostały. Buk, świerk i jodła północne zajęły pasma, na południu czyste lasy bukowe ogromne zarosły przestrzenie. To bogactwo lasów jest przyczyną nadawanej Wysokiemu Beskidowi nazwy Lesistych Karpat. Ale wyższe grzbiety górskie dźwignęły się ponad górną granicę lasu. To dziedzina trawiastych hal, zwanych tu połoninami. Roztaczają się one szeroko na równych szczytowych powierzchniach pasm, a ich bujna, choć z niewielu gatunków złożona roślinność znakomitą stanowi paszę. Zielone obszary tych górskich łąk, ścielące się nad granatem lasów, uwydatniają spłaszczenie grzbietów i w krajobrazie Beskidu wybitną odgrywają rolę. Rozległość ich tern jest większa, że granica górna lasów przebiega w tej części Karpat niżej, niż dalej na zachodzie.
Skały w Beskidzie Wysokim ukazują się na powierzchni częściej niż w innych obszarach Beskidu. Tyczy to przede-wszystkiem owych zwięzłych piaskowców, które tak wybitnie wpłynęły na przebieg grzbietów i wyniosłości, a które noszą
73