7186603958

_i Nasi Mistrzowie

Prasowym Rządu, organizując, a następnie kierując pracą Działu Analiz i Informacji Agencyjnej, zaś od kwietnia 1990 do stycznia 1991 r. pełnił funkcję rzecznika prasowego i doradcy przewodniczącego Komisji Likwidacyjnej Robotniczej Spółdzielni Wydawniczej „Prasa - Książka -Ruch". Kolejny etap w służbie państwowej Andrzeja Notkowskiego przypadł na lata 1992--1995. Od maja 1992 r. pracował bowiem jako doradca i kierownik Zespołu Prasowego w Ministerstwie Przekształceń Własnościowych, a następnie - od lutego 1993 r. - był zastępcą szefa Oddziału Prasy i Informacji w Departamencie Wychowania Wojska Polskiego i kolejno dyrektorem Biura Prasy i Informacji Ministerstwa Obrony Narodowej. W okresie od czerwca 1994 r. do maja 1995 r. sprawował zaś funkcję doradcy wiceministra obrony narodowej.

Od grudnia 1995 r. związał się z Instytutem Bibliotekoznawstwa i Informacji Naukowej Wyższej Szkoły Pedagogicznej im. KEN w Krakowie (obecnie Instytut Informacji Naukowej i Bibliotekoznawstwa). Aktywnie uczestniczył w pracach Katedry Czasopiśmiennictwa Polskiego i Kultury Literackiej. Równocześnie prowadzi! zajęcia dydaktyczne: od 1996 r. w Szkole Wyższej im. Pawła Włodkowica w Płocku, na Wydziale Politologii i Stosunków Międzynarodowych oraz w Wyższej Szkole Dziennikarskiej im. Melchiora Wańkowicza w Warszawie.

W 1997 r. uzyskał tytuł naukowy profesora, zaś trzy lata później Rada Wydziału Humanistycznego Akademii Pedagogicznej im. KEN w Krakowie wszczęła postępowanie w sprawie powołania Andrzeja Notkowskiego na stanowisko profesora zwyczajnego. Tytuł ten uzyskał 1 listopada 2000 r., a podstawą do jego otrzymania była książka Pod znakiem trzech strzał.. (Kraków 1997).

Z kręgu zainteresowań badawczych Andrzeja Notkowskiego wyłaniają się trzy wątki tematyczne: prasa prowincjonalna, prasa polskich socjalistów oraz rządowa polityka prasowa. Ujmując ten zakres chronologicznie, w badaniach profesora można wyodrębnić cztery okresy: popowstaniowy (1864-1918), międzywojenny

| (1918-1939), Polski Ludowej oraz lata 70. i 90.

! XX w. Szerzej kwestie te rozwinął Jerzy Jaro-wiecki w artykule Andrzej Notkowski (17 XII 1946-12 VIII2003) - historyk prasy i najnowsi szych dziejów Polski („Rocznik Historii Prasy I Polskiej” 2003 z. 2). Nam natomiast wypadnie i przywołać wybrane prace Andrzeja Notkowskie-' go: Polsku prasa prowincjonalna doby popo-j wstaniowej. Jej funkcje społeczne i geografia I wydawnicza (w: Inteligencja polska XIX ; i XX w., t. 6., Warszawa 1991), Robotnik polski schyłku XIX wieku - postawy wobec rzeczywi-: stości. Kilka migawek z literatury lat 70-90-tych . (w: Przemianyformuły polskości w drugiej połowie XIX wieku, Warszawa 1999), Państwowa polityka prasowa Drugiej Rzeczypospolitej j („Kwartalnik Historii Prasy Polskiej" 1978/1980 ! z. 1/4). Zza kulis „akcjiprasowej" rządówpo-¹ majowych w Polsce (1926-1939). O ukrytym

■    finansowaniu wydawnictw (w: Literatura -prasa - bibliologia, Kraków 1997).

W swoich pracach Andrzej Notkowski łączył j rzetelność badacza z niezwykłą wnikliwością ! i umiejętnością interpretacji przedstawionych problemów. W swojej dyscyplinie niewątpliwie należał do wybitnych jej reprezentantów. Był autorem ok. 150 prac naukowych, w tym m.in. 7 książek i 40 obszernych studiów w czasopi-| smach, wydawnictwach zbiorowych oraz seryj-

■    nych, także autorem opracowań materiałów źródłowych, zestawień bibliograficznych, prac popularno-naukowych, recenzji oraz haseł ency-

¹ klopedycznych. Prace te prezentują wysoki poziom naukowy i stanowią poważny wkład w badaniach nad dziejami Polski i polskiego czasopi-) śmiennictwa; są powszechnie cytowane przez j badaczy podejmujących tematy o zbliżonym zakresie treściowym oraz zasięgu chronologicznym. Swoje teksty zamieszczał w takich czasopismach naukowych jak: „Rocznik Historii Czaso-i piśmiennictwa Polskiego”, „Kwartalnik Historii I Prasy Polskiej”, „Przegląd Historyczny”, „Rocz-| nik Historii Prasy Polskiej”, „Z pola walki”.

Przez długi okres zajmował się popularyzacją nauki, przygotowując m.in. scenariusze do

Konspekt nr 1/2006 (25)