Czujniki prędkości obrotowej silnika 3
5
Si
Rysunek 6. Zależność sygnału wyjściowego od wielkości szczeliny indukcyjnego czujnika położenia wahi korbowego
Wielkość amplitudy zależy od prędkości obwodowej koła, od szczeliny między zębami a czujnikiem, od kształtu zębów, charakterystyki magnetycznej czujnika i sposobu jego zamocowania. Przykładowe charakterystyki przedstawione są na rysunkach 5 oraz 6.
Czujniki indukcyjne stosowane są przede wszystkim jako czujniki prędkości obrotowej, zarówno silnika jak też innych elementów wirujących (np. kół pojazdu). Jednocześnie często sygnał z czujnika mierzącego prędkość obrotową silnika wykorzystywany jest do określenia ZZP.
ZASADA DZIAŁANIA CZUJNIKA HALLA
Zjawisko Halla swoją nazwę zawdzięcza nazwisku amerykańskiego fizyka. Umieszczając prostopadłościenną płytkę materiału półprzewodnikowego w polu magnetycznym a następnie wymuszając przepływ elektronów w niej (prąd h) przez podanie napięcia zasilającego w płaszczyźnie prostopadłej do linii sił pola magnetycznego, nastąpi zróżnicowanie potencjałów (Uh) w trzeciej płaszczyźnie prostopadłej do obu poprzednich - rysunek 7.
Rysunek 7. Schemat ilustrujący zjawisko Halla
W praktycznej realizacji element Halla (zbudowany z materiału o silnych własnościach hallotronowych - np. z arsenku indu czy antymonku indu) montowany jest na płytce metalowej w pewnym oddaleniu od magnesu stałego (trwałego). Magnes wyposażony jest w magnetowody. Pole magnetyczne i przyłożone napięcie do czujnika Halla powodują powstanie napięcia pomiarowego. Wprowadzenie ekranu pomiędzy czujnik Halla a magnes (zmiana reluktancji szczeliny powietrznej) powoduje, że linie sił pola magnetycznego zamykane są w obrębie magnetowodów, co zeruje sygnał pomiarowy. Często spotyka się rozwiązania czujnika w postaci trzpienia.