Wydawnictwo UŚI. Rejzner A. Szczepaniak P. red. (2009) Terapia w resocjalizacji t. 1 i 2. Warszawa: Wyd. Akademickie Żak Szczęsny W.W. (2003) Zarys resocjalizacji z elementami patologii społecznej i profilaktyki. Warszawa: Wyd. Wydawnictwo Akademickie „Żak”. Szecówka A. (2009) Przestępcza podkultura. W: T. Pilch (red.) Encyklopedia pedagogiczna XXI wieku. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”. Szecówka A. (2004) Teleologiczne podstawy przeciwdziałania dewiacjom uczniów niedostosowanych społecznie. W: M. Prokosz (red.) Dewiacyjne aspekty współczesnego świata. Przejawy - zapobieganie - terapia. Toruń: Wyd. Adam Marszałek Szecówka A. (1994) Programowanie i realizacja oddziaływań resocjalizacyjnych w grupie wychowawczej „Opieka-Wychowanie-Terapia” 1. Urban B. Stanik J. red. (2007) Resocjalizacja. T. 1,2. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN. Urban (red) Adekwatność polskiego systemu penitencjarnego i resocjalizacyjnego do współczesnych rozmiarów i rodzajów przestępczości. Mysłowice: Wyd. Górnośląskiej Wyższej Szkoły Pedagogicznej s. 179-194. Węgliński A. (2004) Mikrosystemy wychowawcze w resocjalizacji nieletnich. Analiza pedagogiczna. Lublin: Wyd. Wydawnictwo UMCS. oraz bieżący przegląd i lektura wskazanych pism fachowych | |
17. |
Forma zaliczenia poszczególnych komponentów przedmiotu / modułu, sposób sprawdzenia osiągnięcia zamierzonych efektów kształcenia: wykład: praca kontrolna, egzamin ćwiczenia: prace zaliczeniowe (scenariusze zajęć, dokumentacja przeczytanej literatury (20 artykułów, rozdziałów), relacja z prowadzonych zajęć w placówce, analiza psychopedagogiczna własnego sukcesu i porażki pedagogicznej), sprawdziany, aktywność w toku zajęć Egzamin pisemny: sprawdza wiedzę oraz umiejętności jej wykorzystania w rozwiązywaniu problemów. Kryteria oceny: ocena dostateczna - student rozumie znaczenie kluczowych pojęć, potrafi opisać teorie stanowiące podstawy przedmiotu, potrafi wskazać wynikające z teorii zalecenia praktyczne; ocena dobra - jak wyżej oraz potrafi wnikliwie porównać ze sobą różne koncepcje, wskazać walory i ograniczenia różnych ujęć, wskazać praktyczne zastosowania wiedzy teoretycznej, uzasadniać naukowo projektowane działania); ocena bardzo dobra - student rozumie znaczenie kluczowych pojęć, potrafi opisać podstawy teoretyczne przedmiotu, porównać ze sobą różne koncepcje, wskazać ich walory i ograniczenia, opisać ich źródła intelektualne i wkład różnych autorów, wskazać zastosowania praktyczne wiedzy teoretycznej a jego wiedza wykracza poza treści zawarte w obowiązkowej lekturze. Egzamin obejmuje treści wykładów oraz wskazane przez egzaminatora treści z ćwiczeń, Zaliczenie ćwiczeń na ocenę. Ocena odzwierciedla pracę studenta w ramach zajęć oraz samodzielną pracę nad literaturą przedmiotu. Kryteria oceny: Prowadzący wylicza cztery odrębne oceny cząstkowe. Ostateczna ocena jest średnią ważoną z tych czterech kryteriów wg wzoru: 0,20 x (ocena za udział w zajęciach czyli za frekwencję i aktywność) + 0,20 x (średnia z prac pisemnych lub(i) odpowiedzi ustnych z bieżącego materiału) + 0,40 x (średnia z ocen ze sprawdzianów) + 0,20 x (ocena za wykonanie zadań dodatkowych). Zaokrąglenie następuje do połowy stopnia wg reguł arytmetyki. Liczba sprawdzianów i domowych prac pisemnych jest ustalona na początku semestru, natomiast zadania dodatkowe są przedstawiane w trakcie kolejnych zajęć przez prowadzącego, który wyznaczając ich temat może uwzględnić propozycje studenta). Praca kontrolna: sprawdza wiedzę oraz umiejętności jej wykorzystywania do rozwiązywania problemów, jak również umiejętności posługiwania się zasadami konstruowania tekstu naukowego. Kryteria oceny: ocena dostateczna - student posługuje się poprawnie zasadami konstrukcji i edycji tekstu naukowego, poprawnie powołuje się na źródła cytując lub parafrazując, odnosi swoje rozważania do zaleconych ujęć teoretycznych i korzysta jedynie z zaleconej literatury podstawowej; |