7292100146

^£7śr —

gdzie n - liczba badanych próbek.

Weti + WeT1+ ••• +W£Tn

(4.71)

• Jeżeli pokład jest zbudowany z warstw petrograficznych o miąższości większej od 50 mm, wówczas wartość wskaźnika Wet określa się dla każdej warstwy petrograficznej, według (4.71), a następnie oblicza się średnią ważoną dla całego pokładu według równania

W_Enr

^WETlśr^m \ + ^WET2śr^m2 ⁺ ••• ⁺ ^ ETn ™n

m₁+m₂+ ... +m_n

(4 72)

gdzie /7?i, m₂ ... m_n - grubość poszczególnych warstw węgla o odmiennej budowie petrograficznej.

Na podstawie wyników badań laboratoryjnych węgle podzielono na trzy grupy pod względem skłonności do tąpań (rys. 4.97).

^r< 2		CNI II K* a?	■	r>5
• węgiel nieskłonny do tąpań		• węgiel słabo skłonny do tąpań	1	• węgiel silnie skłonny do tąpań

Rys. 4.97. Klasyfikacja skłonności do tapań węgli, według wskaźnika Wi?r(Szecówka 1972)

Zależność energetycznego wskaźnika skłonności węgla do tąpań Wet od wytrzymałości na ściskanie R_c można aproksymować z dużą dokładnością krzywą potęgową. Zależność tę, dla węgli GZW z grup od 200 do 800 - przedstawiono na rysunkach 4.98-4.104.

W_ET= 0.0822 R_c'¹⁵⁷ r = 0.72

0    5    10    15    20    25    30    35    40    45    50

Wytrzymałość na ściskanie. MPa

Rys. 4.98. Zależność energetycznego wskaźnika skłonności węgla do tąpań od wytrzymałości

na ściskanie - węgle grupy 200

155