7292100737

442 Miernictwo.

e) W pewnych przypadkach (tyczenie osi tunelów, prostej przez las) stosujemy metoda przedłużania prostych, starając się mieć przed przyrządem jeden punkt wytyczony poprzednio. O ile przedłużamy prosta, przerzucając lunetę, musimy to uczynić w obu jej położeniach, aby uniknąć wpływów błędów kulminacyjnego i inklinacyjnego.

Łuki kołowo. Wytyczeni© punktów głównych. Punktami główncmi

łuku kołowego są punkty; początkowy, środkowy i końcowy łuku. Łuki długie dzielimy z reguły na dwa, każdy odpowiadający połowie łuku całego (ewentualnie na cztery równe części); w tych przypadkach wzrasta ilość punktów głównych na o punktów łuku i 2 punkty wierzchołkowe (wzg!, 9 punktów łuku i 4 punkty wierzchołkowe).

Dla wytyczenia punktów głównych należy pomierzyć w sposób bezpośredni lub pośredni kąt wierzchołkowy, jaki zawierają styczne łuku, tj.

tfier. 100.

boki poligonu osiowego trasy; ponieważ promień łuku przyjmujemy z projektu, posiadamy przeto dostateczną ilość danych do skonstruowania łuku.

1. Wytyczenie punktów głównych, gdy kat wierzchołkowy^ oraz styczne można zmierzyć bezpośrednio.

Po dokładnem zmierzeniu kąta obbczamy, wzgl. znajdujemy w odp. tablicach¹);

s — WP — WK — r cotang — — r tang — (gdyż a = 180° — £) . (14)

w — TFS — r tang — tang —................(15)

h — TS — RS — 2 r sin² | —j ...............(16)

d}_n — PT — TK — PR — r siu —     (17)

Łd

Długości .<? odcinamy na obu stycznych z punktu Punkt środkowy

łuku .V wytyczamy przy pomocy ir lub — </ i h zależnie od tego, którą drogą dostęp do punktu S jest wygodniejszy dla pomiaru.

) Skfbiriskf, Tyczenie tras, Lwów. Królinko, Tlanrib. z. Abstecken von Kurven, Lipsk. Sarnizin u. Oberbeck, Taschenbuch zmn Absteckcn ron Kreisbógen, Berlin, Peradt, Tafeln z. Absteckcn von Kreisbógen clurch Polarkoordinaton. Wica.

104