7292100779

Storeofołograminetrja. — Acrofofcograrametrja. 455

dokładność zdjęcia przez obliczenie poprawek A a, A x_l i ewent. A ui (o ile zaamy wzniesienie z p. L do owego punktu); znając bowiem wła ciwe wartości D, X i Y, obliczymy (w przypadku normalnym) na podstawie związków (10) lub (11) str. 451 wartości:

B    Y Y

« = *£•/;    =    Vi = -])f⁼ -jj^a •

a następnie, odejmując od nich odczytane na stereokomparatorze a'_t

A a—a —a', &x₁,=x₁—x[, A ją = ?/_a—y[ . . .(16)

Pod założeniem, że odchylenie obi optycznych od ich położenia, wymaganego teoria, iest nieznaczne, można uważać poprawki paralaksy i spółrzędnyc tlowych za stale i wszelkie odczyty na stereokomparatorze, odnoszące się do tego zdięcia, poprawne o obliczone Aa, &x_lt i Ay_x.

Przy zdjęciach lewo- i prawozwrotnych należy w tym celu obliczyć ze spólrzednych danych w układzie jak na fig. 123 najpierw.

Xi = ^X f i 2/i = -jff..........(17)

a następnie z wzoru (13) str. 452:

/ cos <p aą sin <5

n - hi -    ■    —-i-

D B sin <s>

i porównać z odczytanemi    x'_v y[ i a .

Wyznaczanie położenia i wysokości poszczególnych punktów przeprowadzamy przy użyciu stereokomparatora:

a)    profilami promienistemu, przechodzącemi przez lewe stanowisko podstaw},

b)    profilami rówuoległemi do podstawy, o ile zachodzi przypadek normalny. W przypadku a) znajdujemy poszczególne punkty profilów, związanych

z odpowiedniemi odczytami x_1} przy pomocy śrub a i 1 , w ipac ) wyszukujemy punkty na kliszach przy pomocy śrub X i I dla stałych stanów śruby a.

Proste równoległo do podstawy są w przypadku normalnym hnjami stałych parnlaks, dlatego też nadaje się sposób pod 5),przy zdjęciach normalnych; natomiast limami stałych paralaks dla zdjęć prawo- i lewozwrotnych są parabole, przechodzące przez oba krańcowa punkty podstawy, zas dla zdjęć o osiach zbieżnych, elipsy.

Ostatnio wspomniany przypadek jest bardzo rzadki, zaś przy prawo- i lew^o-zwrotuych zdjęciach można skonstruować odnośne parabole wedle fig. 123.

Dokładność zdjęć stereofotogrammetrycznych zależy od odległości D punktów zdejmowanych i od stosunku odległości D do podstawy B.

Przyjmując — — co 10, doszedł autor na podstawie badania błędu średniego p.^, dwoma sposobami, raz jako błędu funkcji spostrzeżer^ drugi raz

przez porównanie wyników zdjęcia z wynikami, osiagnietemi przy pomocy triangulacji, do zgodnych wyników, że błąd sredm p.^ wynosi dla 1) — 1UQU?«

około *ł* 0,4 m — + 0,G m.

Dokładność ta, przewyższająca znacznie dokładność, jaką można otrzymać przy zdjęciach tachymetrytffcnych, tłumaczy się między innemi i tern, że odczyty na stereokomparatorze były poprawiane o wyznaczone poprzednio

Ao, A i A y_x.

Aerofotogrammetrja. Metody fotogrammetryczne, omówione poprzednio, padają sie z reguły dla terenów przejrzystych i górzystych. W innych przypadkach stosuje się dziś coraz częściej zdjęcie, dokonywane z samolotów t. zw. aerofotograinmetryczne.

117