7334803712

Materiał dla uczestników konferencji „Wykorzystanie metod wspomagających w profilaktyce i terapii dzieci z zaburzeniami komunikacji językowej”, 22. 05. 2013 r., Samorządowy Ośrodek Doskonalenia w Częstochowie

2.    Grupa wsparcia językowego.

a)    podgrupa rozwojowa

nie wymaga stałego systemu komunikacji alternatywnej, system AAC stanowi „platformę” do nabywania języka mówionego. Rozumienie w tej grupie jest różne, więc rozwijanie mowy biernej jest tu włączone w oddziaływania. Komunikacja alternatywna ma być podstawą dla rozwoju naturalnej mowy.

b)    podgrupa sytuacyjna.

system komunikacji alternatywnej nie jest tu główną formą porozumiewania się. Wsparcie potrzebne jest w nowych sytuacjach, wśród nieznanych osób. Oddziaływania skupiają się na uświadomieniu osobie sytuacji, w których potrzebne jest wspomaganie mowy, nauczenie danej osoby jak kontrolować rozumienie partnera dialogu.

Do tej grupy zaliczamy wszystkich, którzy nauczyli się mówić ale ich artykulacja jest tak niezrozumiała, że nie można ich zrozumieć.

3.    Grupa języka alternatywnego.

Grupa ta uwzględnia osoby, które używają i rozumieją mowę w małym zakresie lub wcale.

System alternatywny będzie tu główną formą porozumiewania się. Oddziaływania obejmują tu zarówno rozumienie jak i ekspresję porozumiewania się.

Osoby korzystają z alternatywnej pomocy przez całe życie (nieznacznie rozwinięta mowa, lub jej brak).

Poszukując sposobów komunikowania się z dzieckiem, zwracamy uwagę na:

•    Możliwości fizyczne dziecka.

•    Możliwości intelektualne.

•    Poziom rozwoju mowy czynnej i prognozy (możliwości) jej rozwoju.

•    Dotychczasowe doświadczenia dziecka w komunikacji.

•    Środowisko.

•    Względy pragmatyczne.