7349811136

RETROKONWERSJA POLSKICH ZASOBÓW BIBLIOTECZNYCH. DOŚWIADCZENIA I PRZYSZŁOŚĆ,

Kraków 29 - 30 kwietnia 1996

Sesja naukowa zorganizowana przez Bibliotekę Jagiellońską w dniach 29 -30 kwietnia 1996 r.

W ostatnich dniach kwietnia na Uniwersytecie Jagiellońskim zebrała się grupa 55 bibliotekarzy z całego kraju, aby podzielić się swoimi doświadczeniami w zakresie retrokonwersji swoich zbiorów i przedyskutować sposoby współpracy w celu zespolenia wysiłków, tak aby uczynić to w miarę szybko i jak najbardziej efektywnie, mając na względzie potrzeby czytelników i wzrastające zapotrzebowanie na szybką informację. Choć najliczniej reprezentowane były biblioteki pracujące w systemie VTLS, nie zabrakło przedstawicieli bibliotek używających systemów — ALEPH, HORIZON i innych systemów o rodzimej proweniencji.

Uroczyste otwarcie sesji przez JM Rektora Uniwersytetu Jagiellońskiego prof. Aleksandra Koja i obrady w pierwszym dniu prowadzone były w Collegium Maius, w sali im. Bobrzyńskiego. Było coś znamiennego w tym, że problemy nowoczesnych, komputerowych katalogów bibliotecznych rozważano w tym zabytkowym, najstarszym budynku Uniwersytetu, w którym mieściła się kiedyś Biblioteka Jagiellońska.

Pierwszy dzień sesji przeznaczony został na przedstawienie dotychczasowych prac w zakresie retrokonwersji w poszczególnych bibliotekach.

Jako pierwsza Jadwiga Kosek przedstawiła referat Konwersja i retrospektywne wprowadzanie danych w Bibliotece Głównej Akademii Górniczo-Hutniczej, gdzie ok. 6000 rekordów z bazy utrzymywanej pod oprogramowaniem Micro CDS ISIS przekonwertowano do formatu USMARC, w którym wprowadzane i przechowywane są dane w systemie VTLS. Użyto bardzo dobrego programu konwertującego dane, jednakże nie był on w stanie automatycznie rozwiązać pewnych problemów, wynikających głównie ze struktury danych i cech oprogramowania Micro ISIS. Pomimo to konwersję tę oceniono pozytywnie, bowiem doprowadziła ona do stosunkowo szybkiego powiększenia się bazy danych. Jeśli zaś chodzi o jakość otrzymanych rekordów, to w pewnych szczegółach opisu bibliograficznego można się liczyć z pewnym niewielkim marginesem błędów, ponieważ nie porównywano zawartości rekordu z opisywaną w nim pozycją z autopsji. W związku z tym zdecydowano się nie nadawać tym rekordom numerów kontrolnych, jako nie przeznaczonym do wymiany; modyfikacja i nadanie numeru kontrolnego następowałoby dopiero wtedy, gdy do Biblioteki wpłynąłby kolejny egzemplarz pozycji opisanej w rekordzie. Po zakończeniu wspomnianej konwersji baza Biblioteki Głównej AGH liczy ponad 10000 rekordów bibliograficznych opisujących najnowsze nabytki, tj. od 1992 r. do dziś. Ponieważ jest to biblioteka techniczna, najważniejsze potrzeby użytkowników wydają się zaspokojone. Jeśli chodzi o retrospektywne wprowadzanie opisów pozycji wydanych wcześniej, to podjęto prace w celu rozpoznania potrzeb