8476758558

RETROKON WERSJA KATALOGÓW BIBLIOTECZNYCH 275

Wynajęcie specjalistycznej firmy przenosi rozwiązanie prawie wszystkich problemów związanych zretrokonwersją poza bibliotekę. Nie zwalnia to jednak biblioteki z odpowiedzialności za powodzenie całego projektu. Biblioteka jest zobowiązana do przedstawienia wszystkich swoich żądań i wymagań odnośnie do jakości i zawartości informacji w rekordzie. Na barkach biblioteki spoczywa również nadzór i kontrola wykonywanej pracy.

Podobnie jak poprzednio, wybór takiego sposobu retrokonwersji wymaga sprawdzenia, czy bazy wynajętej firmy odpowiadają księgozbiorowi biblioteki oraz czy rekord bibliograficzny przez nie oferowany jest zapisany w odpowiednich formatach, jest odpowiednio kompletny oraz zgodny z kartotekami haseł wzorcowych, których zasady tworzenia akceptujemy.

Specjalistyczna firma na podstawie kopii katalogów i zgodnie z naszymi zaleceniami odszukuje właściwe rekordy, zaopatruje je w lokalne informacje, a następnie w dużych partiach przekazuje bibliotece do przeładowania. Pozycje, dla których nie odnaleziono rekordów, są katalogowane retrospektywnie.

Zalety tej metody to: nie trzeba obciążać dodatkowymi obowiązkami pracowników biblioteki, nie trzeba szykować miejsca na retrokonwersję, kupować lub wynajmować odpowiedni sprzęt i oprogramowanie. Wadą jest oczywiście olbrzymi koszt uzależniony od liczby rekordów przetworzonych, języka dokumentów i specjalnych wymagań odnośnie do rekordów bibliograficznych.

Retrokon wersja —jako proces czaso- i pracochłonny — jest kosztow-n a. Aby nie zaistniała sytuacja wyczerpania się funduszy na nią przeznaczonych przed jej ostatecznym zakończeniem, należy starannie oszacować koszty realizacji zaplanowanych działań.

Kosztorys powinien obejmować:

—    czas potrzebny na retrokonwersję (obejmujący szkolenie i pracę własnych pracowników oraz wynajętych),

—    koszt przetwarzania rekordów (wyszukanie, naniesienie informacji lokalnych, porównanie z zawartością kartotek haseł wzorcowych),

—    wielkość zbioru podlegającego katalogowaniu retrospektywnemu (koszt tej operacji),

—    zakup sprzętu i oprogramowania oraz baz bibliograficznych,

—    koszt połączeń telekomunikacyjnych z katalogiem centralnym,

—    koszt materiałów potrzebnych przy retrokonwersji (kopia katalogów, dyskietki itd.).

Finanse są czynnikiem determinującym zakres i jakość retrokonwersji.

Należy sprawdzić, czy rekordy bibliograficzne odpowiadające księgozbiorowi biblioteki są dostępne w innych bazach. Trzeba w miarę dokładnie oszacować, dla ilu procent księgozbioru będzie można rekordy przeładować, a dla ilu trzeba przewidzieć katalogowanie retrospektywne. Następnie szacuje się, ile rekordów zamierza się utworzyć. Warto zwrócić uwagę, że liczba kart katalogowych nie odpowiada liczbie rekordów sporządzonych na ich pod-