7355290525

wzrostu. Prowadził badania terenowe nad prawidłowym zagospodarowaniem rybackim zbiorników zaporowych. Zajmował się zarybianiem rzek oraz produkcją materiału zarybieniowego, w tym gatunków wymagających restytucji.

Współpracował z wieloma instytucjami w kraju prowadząc wieloletnie badania stanu ichtiofauny i zanieczyszczeń rzek, jezior i zbiorników zaporowych, np. z Polskim Związkiem Wędkarskim i jegp okręgami Regionalnym Zarządem Gospodarki Wodnej. Współpracował również z państwowymi i prywatnymi gospodarstwami rybackimi, a także z indywidualnymi hodowcami ryb, dla których zawsze był skłonny poświęcić swój czas.

Posiadał również dorobek naukowy z zakresu ochrony środowiska wodnego, szczególnie interesował go wpływ cutrofi-zacji wód oraz zawartość metali ciężkich na szereg procesów rozrodczych u ryb.

Drugim obszarem zainteresowań naukowych Profesora była fizjologia i endokrynologia rozrodu cennych gospodarczo gatunków ryb karpiowatych i łososiowatych. Prowadził badania nad rozwojem gonad ryb w różnych warunkach środowiskowych, nad opracowaniem metod sztucznego tarła wielu gatunków ryb z zastosowaniem homogena-tu przysadki mózgowej (chh), a następnie GnRH - czynnika wyzwalającego sekrccję gonadotropiny LH. Wynikiem tych badań jest patent światowy nad stymulowaniem sztucznego tarła ryb za pomocą hormonów białkowych podawanych drogą dojeiitową (Orał delivery form having a high absorption ejjiciency and methodformakingsame- PTC/ EP97/02324). Prowadził również badania nad wpływem układu GABAcrgiczncgo.do-pamincrgiczncgo i cholinergicznego na rozród ryb. Wiele lac poświęcił także na badania nad steroidogenezą w jajnikach karpi oraz hodowlom tkankowym. Jest współtwórcą przyżyciowej metody określania dojrzałości płciowej samic ryb na podstawie przesunięcia jądra komórkowego w oocycic. Metoda ta okazała się szczególnie przydatna podczas stosowania sztucznej stymulacji owulacji cennych gospodarczo gatunków ryb w wielu gospodarstwach stawowych.

Prof. dr hab. Piotr Epler był też uczestnikiem badań o charakterze międzynarodowym - w latach 1981-1982 prowadził monitoring ichtiobiologiczny jezior Iraku, a w latach 1980-1998 odbył wielokrotne misje naukowe m.in.: we Francji (INRA Rennes, Laboratoire de Physiologie des Poissons), Wielkiej Brytanii (Uniwersytet w Sheffield) i we Włoszech (Uniwersytet w Padwie). Kierował dwoma grantami europejskimi The reproductioe endocrine status of teleosts as a sentinal of environmental hazards - Commission of the Europcan Communities Contract No ERBCIPACT 930067 oraz A multiple dose/route efficacy study with azagly nafarelin solution admin-istered intraperitoneally on maturationalgo-nadotropin (GtH II) secretion, ooulation and eggąuality in broodstick common carp (Cypri-nus carpio L.) - Intervet Holandia.

Był także kierownikiem grantów krajowych finansowanych ze środków pozabudżetowych: Modernizacja stawów dla chowu i hodowli jesiotra zachodniego przeznaczonego do restytucji w rzekach Polski - EKOFUN-DUSZ - nr 417/114/IW98) i budżetowych Opracowanie nowych technologii produkcji narybku karpia - grant celowy nr 1934/C. POć-5/97. Kierował też dwoma projektami badawczymi KBN, a w wielu innych był głównym wykonawcą lub wykonawcą.

Profesor Piotr Epler pozostawił po sobie bardzo bogaty dorobek naukowy i badawczy. Był autorem lub współautorem 315 publikacji, z których prawie 90 proc. stanowiły oryginalne prace twórcze oraz współautorem 5 książek: Biologia stawów rybnych. Rozród ryb, Hydrozoologia, Zoologia - Ryby t. 5 oraz Gospodarka rybacka w aspekcie udrożnienia cieków dorzecza Malej i Górnej Wisły.

Był promotorem 9 rozpraw doktorskich, 150 prac magisterskich oraz 4 inżynierskich.

W latach 1986-1996 był członkiem Rady Naukowej Instytutu Rybactwa Śródlądowego w Olsztynie, w latach 1996-2000 wiceprzewodniczącym, a od roku 2000 pełnił funkcję przewodniczącego Rady Naukowej.

W zakresie dydaktyki był inicjatorem i współtwórcą najpierw nowej specjalności w ramach kierunku Zootechnika Rybactwo i Ochrona Wód, a po 6 latach - współautorem programu na kierunku Rybactwo ze specjalnością Rybactwo Śródlądowe i Ochrona Środowiska Wodnego. Przyczynił się również do powstania nowych (aktu-ałnych) specjalności na kierunku Rybac-two - Ichtiobiologia, Gospodarka rybacka i Ochrona wód oraz Akwakultura i Ochrona Środowiska Wodnego.

Za osiągnięcia w dziedzinie naukowo badawczej i organizacyjnej był wyróżniany licznymi odznaczeniami i nagrodami: Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi oraz „Za Zasługi dla Wydziału Hodowli i Biologii Zwierząt Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie”, a także wieloma innymi odznaczeniami uczelnianymi i branżowymi.

Śmierć Profesora jest ogromną stratą dla polskiej i światowej nauki. Odszedł Człowiek wielce prawy i skromny, wybitny uczony, wspaniały dydaktyk, wychowawca wielu pokoleń młodzieży akademickiej i kadry naukowej, zasłużony nauczyciel akademicki. Szlachetny Człowiek, który nigdy nie dzielił ludzi, tylko starał się ich łączyć, w każdym widząc duży potencjał organizacyjny i naukowy.

Pozostanie na zawsze w naszej pamięci.

życia Uczelni

Prof. dr hab. inż. Włodzimierz Popek

17