7560513705

7560513705



= D(xf,yf,xf,yf) +


I dxt

| —cosAzij


dyt I dxj dyj | —sinAzij | cosAz^ sinAzij \ 2


Azymuty topograficzne

Równanie azymutu, jako funkcję współrzędnych dwóch punktów, można wyrazić poniższym wzorem:

Az(xi,yl,Xj,yj)-Azij = O,

gdzie:

Az(xi,yt,Xj,yj) -    jest nieliniową funkcją współrzędnych geodezyjnych

Az{xl,yi,Xj,yj) = ar etan y'~_y',

Az u    - jest miarą azymutu

Funkcja Az(xit yit Xj, y;) jest aproksymowana funkcją liniową z wykorzystaniem szeregu Taylora, z pominięciem wyrazów wyższych rzędów:

Azij = Az(xf,yf,xf,yf) + dAztj.

Element dAz interpretuje się jako przyrost wartości azymutu, wywołany różniczkową zmianą współrzędnych linii i-j:

dAz dAz dAz dAz dAz = -— dxt + —— dyi + —— dx, + —— dy,•

dxt dyt dxj 1 dyj ’

przy czym pochodne cząstkowe wyrażają się wzorami:

dAz _ hyjj _ g dAz _ Axjj _ dxi Axfj+Syfj ' dyi &xfj+&yfj dAz _    byjj    _ dAz _ &Xjj

dXj Ax?j+Ayjj    ' dyi Axfj+Ayh

Uwaga: powyższe współczynniki są wyznaczone dla miary kątowej wyrażonej w radianach, jeśli czytelnik używa innej jednostki (np. gradów lub stopni) to należy powyższe wielkości pomnożyć przez odpowiednie p (np. p"=206265).

IV ostatecznej formie, równanie obserwacyjne azymutu przedstawia się następująco:

Az,j = Az(xf,y+


I dxt dyAdxj dyA \ A B \-A -Bli

Kierunki poziome

Podczas gdy azymuty odniesione są do kierunku północy to pęk kierunków jest odniesiony do średnicy zerowej limbusa lub do jednego z kierunków - wybranego za początkowy. Aby powiązać te dwa rodzaje spostrzeżeń należy wprowadzić do modelu dodatkowy parametr, stalą orientacji pęku, który wyraża azymut kierunku zerowego. Omawianą zależność wyraża wzór:

Az(xi,yi,xjlyj) = Ktj +

przy czym

azymut boku i-j

miara kierunku poziomego mierzonego z punktu i na punkt j stała orientacji pęku na stanowisku i


Az{xi,yi,xj,yj)

Ku

mi

Po rozwinięciu funkcji kierunku poziomego w szereg Taylora otrzymamy ostatecznie:

dyAdxj dyj I

b\-a -filj


Kij = Az(xi,yi,xf,y°) — tuf + dtui + |

ĆWICZENIA Z GEODEZJI INŻYNIERYJNEJ (autor: Rafał Kocierz) Strona 8



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
P1010922 (5) V dt _ 1dt pp dt I dt ^———2sm 22 cos 2tj dt dt 2 sin 2f)2 +• (2cos 2źf czyli p = —=6
0929DRUK00001765 ABEKACJA 353 Odejmując tu i dodając po lewej stronie sin q cos qx otrzymujemysm q
10932 Slajd26 out Rzuty na osie x i y r < a cos    (p + bcos @2 -dcos ©3 = 0 a sin
Rozwiązanie pr2(-cos«)f zc = }dmz = jprda ■ r sin a =pr2 J sin a ■ da Zasada ruchu środka masy mr =
skan0025 na 54.    u = C cos 4® -li- Ca sin 4® -ł- 3® sin 4® 55.    y
BEZNA~39 Stąd a0 = e_‘(0,5 sin 2ć + cos 2t) cct = 0,5e_‘sin 2t e Al a0 1+aj A = e ‘cos 21 0,5e_‘sin
2 (2223) 1.4. Wykresy współrzędnych y{l] = (20- 3.47)• cos(l 1,95°) + (0-12,64)• sin(l 1,95s) = 13,5
manip1# cos(04,vJ S^,vJ O -sin(^4, w)    0    9Ocos(04łWy cos^4,v
Mechanika ogolna0080 160 Współrzędne punktu B będą następujące: xB =lj -cos(p + l2 COSV
rr4c -21 = 27(cosn + żsin Et) n .. n cos — + zsin — 6 6= V3 ) = ,/3

więcej podobnych podstron