160
Współrzędne punktu B będą następujące:
xB =lj -cos(p + l2 COSV|/, yB =1[ -sin(p + l2 -siny.
Układ posiada dwa stopnie swobody, bo jego jednoznaczne opisanie wymaga podania cp i v|/. Są to kąty, czyli tzw. współrzędne uogólnione. Będą więc dwie współrzędne uogólnione:
qi=9.
Z pokazanych przykładów wynika, że współrzędne kartezjańskie są faktycznie współrzędnymi uogólnionymi, czyli jeżeli ruch układu opisują współrzędne uogólnione qb q2...qs, to wówczas (rys. 101):
Rys. 101
1 (l 1
Współrzędne uogólnione mogą być współrzędnymi kątowymi lub współ rzędnymi liniowymi:
qi, q2...qs- współrzędne uogólnione.
Różniczkując po czasie te wielkości, dostaniemy prędkości uogólnione, en oznaczymy:
q!,q2 ...qs - prędkości uogólnione.
Kolejne różniczkowanie daje nam: qI,q2...qs - przyspieszenie uogólnione.
Wektor promień opisujący położenie punktu wyrażamy w funkcji współrzęd nych uogólnionych:
(20S)
^fai.Ms)
Równanie (208) różniczkujemy względem czasu:
= + dqs
dt dq, dt Sq2 dt 9qs dt
Prędkość liniowa i-tego punktu wyniesie zatem:
_ dĘ . dq . dĘ . vi +^-q2 +-+T-Lqs-
Przesunięcie wirtualne i-tego punktu wyniesie:
dr _ 9r 9r „
Sri =—H +——8q2 + ... + -—8qs oqi ^2 ^qs
Z równania (209) wyróżniamy wielkości:
8q, = k-q,
Sq2 -k-q2
8q2 = k • q2
(210)