7921507181

60

2) wycenę należy rozpatrywać oddzielnie od prezentacji.

W przedstawionych wyżej ogólnych klasyfikacjach systemów rachunkowości, a szczególnie w rozwiniętej klasyfikacji Ch.N. Nobes’a widoczny jest wyraźny podział krajów europejskich na dwie grupy, a mianowicie te, które realizują model o wymiarze mikroekonomicznym (Holandia, Wielka Brytania, Irlandia) i te, w których model rachunkowości ma wymiar makroekonomiczny. Na dalszych stopniach uszczegółowienia ogólnej klasyfikacji Ch.N. Nobes’a, widoczna jest koncentracja krajów europejskich w dwóch podgrupach, a mianowicie:

-    w modelu mikroekonomicznym - kraje, w których rachunkowość ukształtowała się i pozostaje pod wpływem praktyki gospodarczej (Wielka Brytania, Irlandia),

-    w modelu makroekonomicznym - kraje, w których rachunkowość ukształtowała się i pozostaje pod wpływem rządu (Niemcy, Wiochy, Francja, Belgia, Hiszpania).

3. Klasyfikacja systemów rachunkowości krajów europejskich

Ograniczając zakres rozważań związanych z klasyfikacją systemów rachunkowości do krajów europejskich, wyróżnia się w nich dwa modele rachunkowości ukształtowane w procesie jej rozwoju w tej części świata, a mianowicie model anglosaski i model kontynentalny. Nie oznacza to, że w Europie istnieją tylko dwa modele a jedynie, że te modele rachunkowości zostały ukształtowane i wywierają wpływ na systemy rachunkowości krajów europejskich. Modele te zostały określone mianem tradycji rachunkowości dla podkreślenia ich związku z warunkami historycznymi i po drugie dla zwrócenia uwagi na to, że występujące różnice w akademickich i profesjonalnych predyspozycjach są związane z każdą tradycją rachunkowości i wywierają wpływ na podejścia stosowane do określenia i realizacji jej zadań. Jest to szczególnie widoczne w kształtowaniu się modelu sprawozdawczości finansowej, a także w modelu organizacji profesjonalnych. Każdy z nich wywodzi się i wiąże z jedną z dwóch wyróżnionych tradycji rachunkowości.

W uzasadnieniu wyróżnienia dwóch modeli - tradycji rachunkowości teoria zapożycza od niemieckiego socjologa M. Webeńa koncepcję czystych (idealnych) typów . W tym przypadku chodzi o idealne działanie. Dwie tradycje rachunkowości są traktowane jako obiektywnie możliwe kierunki działania podejmowanego w reakcji na różne okoliczności, aczkolwiek motywacją tych działań jest wspólny cel. W tym zakresie teoria jest ilustrowana przez odniesienie do pierwszych dwóch potęg przemysłowych Europy Zachodniej tj. Wielkiej Brytanii i Niemiec. Kraje te mogą być bowiem uznane jako pierwsi reprezentanci tradycji rachunkowości ukształtowanej pod wpływem odpowiednio le-