W dalszych etapach badań oceniono straty wynikające z zastosowania tyl^ jednego stanowiska skanera w ocenie pola pierśnicowego przekroju dla całego drze wostanu (tab. 3). Wyniki wskazują na błąd średni w zakresie 18%, co w zasadzie jest zbyt dużą wartością, aby metodę jednostanowiskową można było zaproponować do określania zasobności drzewostanu w praktyce.
Tabela 3. Pierśnicowe pole drzewostanu (m2/ha) otrzymane na podstawie danych TLS 1 0raz danych referencyjnych
Powierzchnia |
Gref |
GtlS |
AG |
[m2/l ha] |
[m2/l ha] |
[%] | |
7 |
30,6 |
23,9 |
-22,1 |
8 |
24,0 |
20,0 |
-16,7 |
9 |
32,1 |
28,7 |
-10,6 |
10 |
36,6 |
25,3 |
-30,8 |
11 |
33,9 |
30,0 |
-11,6 |
średnia |
31,5 |
25,6 |
-18,3 |
Poszukiwanie oszczędności w pracach inwentaryzacyjnych poprzez optymalizację polegającą na drastycznym ograniczeniu liczby stanowisk skanowania powierzchni kołowych prowadzi w efekcie do popełnienia zbyt dużych i niedopuszczalnych błędów.
Liczbę pni drzew określono metodą automatyczną z błędem na poziomie ok. 3% w stosunku do danych referencyjnych. Sytuacja ta wynika jedynie z faktu przesłaniania się fragmentów pni, co uniemożliwia pełne obrazowanie, a tym samym skuteczne użycie algorytmu do wycinków na wysokości 1,3 m. Wyniki działania algorytmu są jednak na tyle obiecujące, iż prace nad jego udoskonaleniem będą kontynuowane. Zmniejszenie błędu określania liczby drzew może z pewnością nastąpić poprzez detekcję wycinków pnia na innych wysokościach np. 5-10 czy na 15 metrach. Często bowiem może zachodzić przypadek przesłaniania się pni drzew przy ich podstawie, gdzie są one najszersze i dodatkowo ocieniane przez podszyt. Wyzsze fragmenty pni są lepiej widoczne, węższe i zazwyczaj pochylone w różnych kierunkach, co zwiększa szansę detekcji pnia.
W sytuacji, gdy można z dużą dokładnością określić liczbę drzew na powierzchni (metoda dodatkowych przekrojów w wyższych partiach pnia), błąd pola przekroju drzewostanu (G) może być niewielki. Będzie się tak działo przy założeniu, ze wymiary (g1>3) drzew niewidocznych zostaną uśrednione na podstawie pozostałych drzew występujących na powierzchni.