90667

tejże długości w płaszczyźnie układu poprzecznego (l_x = h). W tym przypadku l_x ^A l_y, co wynika z zastosowanego w ścianie bocznej liali stężenia pionowego podłużnego slupów.

Oprócz analizy giętnej postaci wyboczenia, należy badać możliwość wystąpienia giętno-skrętnej (przestrzennej) postaci utraty stateczności słupów. Wskazówki i propozycje obliczeniowe dotyczące takiej postaci wyczerpania nośności są podane w [52], a także w [29], [30].

Podsumowując problematykę identyfikacji schematów statycznych slupów układów poprzecznych hal, należy podkreślić, że jest konieczne przyjmowanie możliwie precyzyjnego i adekwatnego modelu teoretycznego, opisującego warunki fizyczne zamocowania tych prętów według kryterium szacowania nośności krytycznej od dołu.

Cechą charakterystyczną słupów, jako elementów składowych układów poprzecznych hal, jest przesuwność ich węzłów górnych w płaszczyźnie ramy. Slupy ram o węzłach przesuwnych charakteryzują większe wartości współczynników długości wyboczeniowych niż w przypadku ustrojów o węzłach meprzesuwnych. Ponadto w analizie stateczności słupów tych nie można traktować jako pojedyncze pręty, lecz jako elementy składowe ram. Charakterystyczne schematy statyczne slupów w układach poprzecznych hal pokazano na rys. 6.33.