tym przypadku ważny jest wybór małej wartości R2. Dla utrzymania określonego napięcia wyjściowego należy również zmniejszyć R|, co zwiększa prąd płynący przez R| i R2, a w rezultacie maleje maksymalny prąd wyjściowy możliwy do uzyskania ze stabilizatora.
Pozbawione wyżej wymienionych wad są nowszej generacji trój końcówkowe stabilizatory regulowane o bardzo małym prądzie spoczynkowym.
6. Trójkońcówkowe stabilizatory regulowane o bardzo małym prądzie spoczynkowym
W stabilizatorach tych osiągnięto małe wartości prądów spoczynkowych dzięki zaprojektowaniu układów wewnętrznych stabilizatora w taki sposób, że prawie wszystkie prądy polaryzacji wypływają przez końcówkę wyjściową, a nie przez wyprowadzenie mocy (wspólne). Prąd wypływający przez wyprowadzenie mocy nie jest w tym przypadku prądem spoczynkowym przyrządu i dlatego nosi nazwę prądu końcówki regulacyjnej. Przykładami trójkońcówkowych stabilizatorów regulowanych są: LM 117, 217 i 317; LM 117HV, 217HV, 317HV; LM 138, 238 i 338; LM 150, 2501350.
Nastawny stabilizator napięcia serii 317 o trzech wyprowadzeniach przedstawiono na rys. 5a. Źródło napięcia odniesienia nie jest tu połączone z masą, lecz z wejściem odwracającym wzmacniacza błędu. Dlatego napięcie wyjściowe wzrasta do takiej wartości, przy której na rezystorze R2 występuje spadek napięcia równy Uref. Różnica napięć wejściowych wzmacniacza operacyjnego jest wtedy równa zeru. Wyjście stabilizatora nie może pozostać bez obciążenia, ponieważ nie miałby wtedy którędy płynąć prąd zasilania wzmacniacza błędu. Z tego powodu celowy jest dobór małych rezystancji dzielnika napięcia R|, R2.
b)
a)
Rys. 5. Nastawny stabilizator napięcia z trzema wyprowadzeniami serii 317: a) schemat blokowy; b) stabilizator w
układzie regulacji napięcia wyjściowego
Na rys. 5b pokazano najprostszy układ aplikacyjny stabilizatora 317. Potencjał na końcówce regulacji napięcia, w czasie normalnej pracy stabilizatora, jest zawsze o 1.25V niższy od potencjału końcówki wyjściowej stabilizatora. Stabilizator wymusza na rezystorze R2 napięcie 1.25V. Przez rezystor R2 płynie prąd I2=1.25/R2=5.2mA. Ponieważ przez wyprowadzenie regulacji napięcia płynie prąd o bardzo małej wartości (50 - lOOpA), który nie może w znaczący sposób zmienić wartości spadku napięcia na rezystancji R2, to napięcie wyjściowe stabilizatora można wyznaczyć z zależności
7
(7)