8328607535

7. Wobec zagrożeń współczesności Fiodor Dostojewski, Zbrodnia i kara Eliza Orzeszkowa, [Bez perspektywy na świat zaziemski życie ziemskie jest duszną celą] (fragment listu) Adam Asnyk, Nad głębiami (wybrane sonety) Felicjan Faleński, Meandry, Zakończenie Bolesław Prus, Wędrówka po ziemi i niebie	-    określa tematykę i problematykę powieści -    charakteryzuje Raskolnikowa, jego sposób myślenia o planowanej zbrodni, a następnie proces nawracania -    określa rolę Soni w moralnym dojrzewaniu Raskolnikowa -    interpretuje Zbrodnię i karę jako powieść psychologiczną -    charakteryzuje obraz Petersburga przedstawiony w powieści, wskazuje niesione prze miasto zagrożenia -    interpretuje późne utwory pozytywistów (z podręcznika), odnajdując w nich przejawy pesymizmu, znużenia, rozczarowania -    wskazuje obecne w czytanych utworach problemy eschatologiczne -    rekonstruuje obecny w nich obraz świata (chaos i rozpad) -    dostrzega refleksyjny, poważny nastrój wierszy Asnyka i Faleńskiego	-    opisuje przestrzeń, w której porusza się Raskolnikow -    dokładniej rekonstruuje proces nawracania Raskolnikowa, podkreślając rolę pierwiastka religijnego -    charakteryzuje środowisko inteligencji rosyjskiej ukazane w powieści (aspiracje intelektualne a etyka) -    określa nastrój i problematykę czytanego fragmentu Kroniki Prusa; porównuje z wcześniej poznanymi, wyciąga wnioski
Dziś. Emancypantki i feministki Virginia Woolf, [Siostra Szekspira] fragmenty publicystyki współczesnej: Kingi Dunin, Agnieszki Graff,	-    interpretuje fragment powieści Virginii Woolf jako głos w walce o prawa kobiet -    czyta ze zrozumieniem fragmenty publicystyki współczesnych autorek, -    wyjaśnia termin „feminizm”, odnosząc go do różnych zjawisk w kulturze współczesnej	-    porównuje hasła współczesnego feminizmu z działalnością XDC-wiecznych emancypantek i nieco późniejszych sufrażystek -    zabiera głos w dyskusji na temat sytuacji kobiet
III. MŁODA POLSKA UCZEŃ:
1. Dekadenci, melancholicy i sny o potędze wiersze Kazimierza Przerwy-Tetmajera i Leopolda Staffa	-    wymienia i wyjaśnia nazwy epoki: Młoda Polska, modernizm,de siicle, neoromantyzm -    wyjaśnia termin „secesja", odwołując się do konkretnych dzieł i twórców -    wyjaśnia określenia: dekadentyzm, dekadent, dekadencki, postawa dekadencka, odwołując się do konkretnych przykładów -    interpretuje czytane wiersze: •Z określa typowe dla tej poezji nastroje i dekadentyzmu, znużenia, przesytu •Z określa, w jaki sposób budowany jest nastrój Z określa sposób kreowania podmiotu lirycznego Z wskazuje środki stylistyczne i określa ich funkcje Z charakteryzuje warstwę brzmieniową czytanych utworów, wskazując budujące ją środki artystyczne (np. eufonię, onomatopeję. rytmizację tekstu) -    na podstawie czytanych utworów określa źródła pesymizmu łudzi końca wieku -    wskazuje różne drogi ucieczki od bólu istnienia, jak nirwana, miłość zmysłowa, sztuka -    wskazuje w wierszach charakterystyczne symbole i motywy młodopolskie (np. osmętnica. sen, droga, rzeka, dym), interpretuje je -    w czytanych utworach (np. w wierszu Kowal) wskazuje symbole, interpretuje je -    porównuje postawy schyłku wieków XIX i XX, odwołując się do poezji współczesnej (np. M. Swietlickiego)	-    wyjaśnia pochodzenie nazwy „dekadentyzm", przywołując wiersz Verlaine'a -    wskazuje filozoficzne źródła postawy dekadenckiej (filozofia Schopenhauera - na podstawie notki w podręczniku) -    wskazuje filozoficzne konteksty „snów o potędze" (filozofia Nietzschego - na podstawie notki w podręczniku) -    określa sposób przedstawienia kobiety w liryce młodopolskiej -    wskazuje w czytanych wierszach motywy eschatologiczne -    charakteryzuje poetykę czytanych wierszy, wskazując typowe i specyficzne środki stylistyczne -    krótko wyjaśnia, na czym polegała młodopolska synteza sztuk -    wyjaśnia termin „postmodernizm", odwołując się do modernizmu
2. Być artystą. Jednostka i tłum. Miasto Gabriela Zapolska. Moralność pani Dulskiej Kazimierz Przerwa-Tetmajer, Evviva l'arte Stanisław Przybyszewski, Confiteor (fragment)	-    interpretuje dramat Zapolskiej jako „tragifarsę kołtuńską": Z przedstawia bohaterów sztuki, wskazując sposoby ich kreowania Z analizuje przedstawiony w nim obraz filistrów Z ocenia obraz społeczeństwa Z wyjaśnia, jaką postawą jest dulszczyzna -    wyjaśnia określenia: kołtun, filister, odnajdując je w literaturze epoki -    interpretuje wiersz Przerwy-Tetmajera, odnajdując w nim konflikt artysty i filistra -    na podstawie fragmentu Confiteor wyjaśnia	-    w utworze Zapolskiej wskazuje cechy dramatu naturalistycznego -    wymienia młodopolskie pisma artystyczne -    na podstawie czytanych tekstów przedstawia młodopolską antynomię jednostki i tłumu (syntetycznie) -    przygotowuje krótkie wystąpienia na temat życia i twórczości słynnych postaci epoki -    interpretuje wiersz Bursy Ja chciałbym być poetą jako polemikę z młodopolskim obrazem artysty

9