20 Katecheza ewangelizacyjna
podmiotów, które biorą udział w ewangelizacji, a więc biskupów, kapłanów i diakonów, osób konsekrowanych i świeckich, wszystkich parafii i wspólnot eklezjalnych oraz stowarzyszeń i organizacji katolickich. Nowy zapal nie rodzi się z woli tych, którzy postanawiają propagować wiarę, lecz dokonuje się przez Ducha Świętego, który jest głównym sprawcą nowej ewangelizacji50. Jan Paweł II stwierdza, że kluczem do odnowienia zapału, niezbędnego dla nowej ewangelizacji, jest odkrycie powołania chrześcijańskiego, jako powołania do świętości. Ważne zatem jest postrzeganie Ducha Chrystusa, jako Ducha świętości, który działając w sercu człowieka dokonuje jego nawrócenia. Konsekwencją zaś nawrócenia jest coraz głębsze zjednoczenie z Chry stusem - pierwszym ewangelizatorem, aż do całkowitego poświęcenia siebie samego51.
Zdaniem Jana Pawła II, nowa ewangelizacja potrzebuje prawdziwych świadków wiary. Chodzi tu o ludzi, którzy są zakorzenieni w krzyżu Chrystusa i w jego imię pokonują w sobie grzech, egoizm i wszelkie zlo, pragnąc naśladować miłość Chrystusa w całej pełni. Tylko tacy ludzie, którzy będą umieli ofiarować społeczeństwu wysoki poziom życia chrześcijańskiego, są w stanie skutecznie ewangelizować52. Dawanie świadectwa życia chrześcijańskiego nie dotyczy tylko poszczególnych osób, ale również całych wspólnot kościelnych. Aby sprostać temu zadaniu chrześcijanie muszą troszczyć się o budowanie jedności i rozwój życia prawdziwie wspólnotowego, które podkreśli prawdę i moc głoszonego Słowa Bożego55.
Jan Paweł II wzywa do odnowienia zapału w całym Kościele - we wszystkich jego stanach i wspólnotach. W odniesieniu do kapłanów wskazuje Papież na potrzebę takich głosicieli Ewangelii, którzy będą przeżywali swoje powołanie, jako szczególną drogę do świętości54. Osoby konsekrowane i ich wspólnoty, zachęca do prowadzenia głębokiego życia wewnętrznego, uświadamiania sobie
50 TMA45; por. Jan Paweł II. Otwórzcie Chrystusowi drzwi Azji. Przemówienie do przedstawicieli Federacji Konferencji Episkopatów Azji, 15 1 1995. OR 16:1995 nr 3 s. 28.
51 Por. Jan Paweł II. Nowa ewangelizacja. Homilia podczas Mszy św. w Salto w Urugwaju, 9 V 1988. OR 9:1988 nr 5 s. 20. Chrześcijanin ewangelizuje najpełniej wówczas, kiedy bierze wzór z Chrystusa i działa w zjednoczeniu z Nim. Jezus zaś ewangelizuje całym sobą. Dzieje się to nie dzięki metodom, sposobom czy narzędziom, lecz poprzez całkowite powierzenie się Ojcu. Jezus ewangelizuje najpierw przez to kim jest, a nie przez to. co mówi czy robi. Jezus jest Synem Ojca aż do śmierci, w której paradoksalnie doświadcza całkowitego opuszczenia. Podobnie uczeń Chrystusa ewangelizuje wówczas, gdy sam staje się dla innych Ewangelią o ojcowskiej miłości Boga do każdego człowieka. Por. C.M. Martini. Evangelizzare essendo noi stessi vangelo. W: tenże. Comu-nicare nella Chiesa e nella societa. Lettere, discorsi e interventi 1990. Bologna 19991 s. 327-328.
52 Por. CliL 16; Jan Paweł II. Homilia podczas Mszy św. w Siedlcach, 10 VI 1999. W: Jan Paweł II. Polska 1999. Przemówienia i homilie. Marki 1999 s. 89. Papież mówi wręcz, że uczeń Chrystusa, który nie ma głębokiego doświadczenia Boga, wyniesionego z modlitwy i kontemplacji, będzie miał niewielki wpływ na osoby, wobec których pełni posługę. Por. EAs 23.
53 Por. IM 2; por. Synod Biskupów. Zgromadzenie Specjalne dla Europy. Deklaracja Abyśmy byli świadkami Chrystusa, który nas wyzwolił. Warszawa 1992 nr 5.
54 Por. PDV 18, 82; por. J. Zabielski. „Nowa ewangelizacja” jako zadanie współczesnego kapłana w świetle encykliki „Redemptoris missio ”. HD 64:1995 mis. 38-39.