8565557732

8 WSPÓŁTWÓRCY BIBLIOTEKARSTWA POLSKIEGO

tekarza i bibliografa prof. A. Gródka, jednocześnie kontynuując studia. W 1947 r. uzyskała tytuł magistra nauk ekonomicznych na podstawie pracy Wspólna własność ziemi w polskiej publicystyce lat 1835-1860, która — wyróżniona i nagrodzona — opublikowana została w 1949 r. [1]*.

Obowiązki zawodowe i rodzinne (w 1949 r. zawarła związek małżeński ze Stanisławem Uniejewskim, a w 1953 r. urodziła córkę Joannę) oraz zaangażowanie w pracy społecznej nie przeszkodziły H. Uniejewskiej w stałym podnoszeniu kwalifikacji zawodowych i naukowych. W 1962 r. złożyła egzamin państwowy dla bibliotekarzy dyplomowanych i na tej podstawie uzyskała od 1.1.1963 r. nominację na kustosza dyplomowanego. W styczniu 1967 r. otrzymała stopień doktora nauk ekonomicznych na Wydziale Handlu Zagranicznego SGPiS na podstawie rozprawy Bibliografia i dokumentacja ekonomiczna [48].

W Bibliotece SGPiS H. Uniejewska poznała niemal wszystkie odcinki pracy bibliotecznej, a szczególnie problemy klasyfikacji piśmiennictwa, bibliografii, dokumentacji oraz informacji naukowej. Była organizatorką w 1948 r. i kierowniczką jednego z pierwszych w skali krajowej oddziału informacyjno-bibliograficznego, wyspecjalizowanego w obsłudze czytelników. Od 1.10.1956 r. sprawowała funkcję wicedyrektora Biblioteki SGPiS, kierując w dalszym ciągu Oddziałem Informacyjno-Bibliograficznym. Z dniem 1.10.1967 r. powołana została na dyrektora Biblioteki SGPiS; funkcję tę pełniła do przejścia na emeryturę w grudniu 1984 r. I później poświęcała Bibliotece wiele czasu, nie tylko w ramach symbolicznego zatrudnienia w wymiarze 1/3 etatu.

Zarówno jako początkująca szeregowa pracownica, jak i pełniąca funkcje kierownicze, pozostawiła trwałe ślady sumiennej, rzetelnej i mądrej działalności. Jako pracownik była niezwykle koleżeńska, uczynna, zawsze gotowa do niesienia pomocy potrzebującym współpracownikom. Zalety te zachowała jako zwierzchnik mimo wysokich wymagań stawianych podwładnym. Kierując Biblioteką stosowała sprawdzony przez poprzedników styl partnerski, przynoszący znaczne korzyści merytoryczne i przyczyniający się do integracji zespołu pracowniczego.

W okresie ponad 40 lat pracy w Bibliotece SGPiS dr H. Uniejewska dążyła do ukształtowania profilu zbiorów, ich systematycznego wzbogacania, doskonalenia form i metod działania, zwłaszcza w zakresie obsługi użytkowników. W rezultacie Jej działań wzrosło znaczenie Biblioteki SGPiS w skali krajowej i międzynarodowej. W 1979 r. Biblioteka uzyskała status Centralnej Biblioteki Ekonomicznej w Polsce. Predystynowały Ją do tej roli zbiory liczące ponad 0,5 min woluminów oraz zakres działalności i usług świadczonych na rzecz użytkowników indywidualnych oraz bibliotek społeczno-ekonomicznych.

Hanna Uniejewska była inicjatorką i realizatorką współpracy polskich bibliotek społeczno-ekonomicznych oraz współpracy centralnych bibliotek ekonomicznych krajów RWPG. Z powodzeniem funkcjonuje Międzybibliote-

• Liczby w nawiasach odsyłają do nru pozycji w bibliografii prac Hanny Uniejewskiej.