133
7)«1-(1-ti)(1-t|),
N 2
(9. 1)
(9.2)
T) - (9.3)
1 S2
gdzie - stężenie zapylenia bez stosowania urządzeń odpylających,
- stężenie zapylenia po wstępnym nawilżaniu pokładu,
S2 - wynikowe stężenie zapylenia pyłami respirabilnymi w wyniku wstępnego nawilżania pokładu i zraszania,
7) - skuteczność wstępnego nawilżania pokładów,
N
r? - skuteczność zraszania,
z
7) - skuteczność wynikająca z kompleksowego zastosowania urządzeń
odpylających.
Rys.9.1 przedstawia wynikowe stężenia zapylenia S , przy zastosowaniu wstępnego nawilżania pokładów węglowych i zraszania w zależności od wstępnego stężenia zapylenia S , przy różnych skutecznościach zraszania tj od 0,65 do 0,8 i tj =0,5. Na rys. 9.1 naniesiono również wartości NDS i
N
graniczne wartości stężenia zapylenia, oddzielające od siebie poszczególne stopnie zagrożenia pyłowego (rozdz.7).
Przyjmując następnie, że w wyrobiskach ścianowych występują na ogół
udziały procentowe SiO w zakresie od 0 do 10% (wartość NDS wynosi wtedy
2
2 (mg/in ]), z rys.9.1 wynika, że jedynie przy maksymalnej skuteczności urządzeń odpylających t)=0,9 i. przy stosunkowo niskim wstępnym stężeniu zapylenia S =20[mg/m3] uzyskuje się w środowisku pracy stężenie zapylenia
3
S nie większe od NDS=2[mg/m ); a w przypadku stężenia zapylenia S >20 do 40
3
[mg/m ] wielkość stężenia zapylenia S kwalifikuje wyrobisko do I stopnia
3
zagrożenia. Przy stężeniu zapylenia w zakresie S^>40 do 80 (mg/m ) następuje przekwalifikowanie wyrobiska do II stopnia zagrożenia.