8598054988

Rozdział 1. Ogólne zasady sporządzania leku recepturowego

stosowanych w recepturze to: alkohol fenyloetylowy, benzokaina, chloramfenikol, chlorowodorek lidokainy, erytromycyna, fiolet krystaliczny, hydrokorty-zon, kwas salicylowy, mleczan etakrydyny, nystatyna, octan chlorheksydyny, prednizolon, siarczan neomycyny, sulfonamidy, tannina, tłuszcze nienasycone. Należy je przechowywać w pojemnikach chroniących bezpośrednio przed działaniem światła, np. w opakowaniach bezpośrednich ze szkła oranżowego lub z tworzywa sztucznego.

Prawidłowo dobrane opakowanie, jak i warunki przechowywania leku recepturowego mają chronić przed negatywnymi skutkami, takimi, jak:

-    utrata masy substancji leczniczej na skutek procesu utleniania, hydrolizy lub parowania rozpuszczalnika,

-    zmiana właściwości fizycznych postaci leku,

-    zmiana zabarwienia,

-    zmiana dostępności biologicznej substancji leczniczej z postaci leku.

Z tych względów w Farmakopei Polskiej wprowadza się określenia „opakowania hermetycznie zamknięte", niedopuszczające wymiany gazowej oraz opakowania zamknięte, pozwalające na kilkakrotne pobieranie zawartych w nich postaci leków. Ponadto w FP VI przyjęto orientacyjne ustalenie zakresów temperatury, w jakiej powinny być przechowywane leki, co w określonych przypadkach powinno być oznakowane na etykiecie opakowania leku.

1.5 Tok postępowania przy wykonywaniu leku recepturowego (K. Henryka Bodek)

Farmaceuta przed sporządzeniem leku recepturowego powinien dokonać oceny recepty pod względem merytorycznym, uważnie przeanalizować skład preparatu pod kątem możliwości wystąpienia interakcji pomiędzy poszczególnymi składnikami postaci leku. Wiedza w tym zakresie pozwala na przyjęcie właściwego toku postępowania. Konieczne jest również sprawdzenie dawek w przypadku przepisania przez lekarza substancji należących do wykazu A, B lubN.

Jakiekolwiek wątpliwości, co do prawidłowego wykonania leku, powinny być natychmiast skonsultowane i wyjaśnione.

Do sporządzenia leku należy przygotować naczynia apteczne i odpowiednie opakowanie. Surowce farmaceutyczne potrzebne do wykonania leku należy pobierać pojedynczo i kolejno odważać.

W celu uniknięcia pomyłki podczas ich pobierania słuszna jest zasada trzykrotnego uważnego odczytywania treści etykiety na naczyniu: po raz pierwszy przy zdejmowaniu naczynia z półki, po raz drugi przed odważaniem, po raz trzeci przy odkładaniu naczynia z powrotem na półkę.

Nie należy w żadnym przypadku gromadzić naczyń z surowcami na stole recepturowym, w miejscu wykonywania leku. Taki sposób postępowania może być przyczyną popełnienia błędu przy odważaniu poszczególnych składników leku.

W kolejnych rozdziałach skryptu przedstawiono sposób sporządzania różnych postaci leku recepturowego lege artis.

Przystępując do wykonywania leku recepturowego, należy przede wszystkim

17