w kalejdoskopie. Najwcześniej, bo już na początku kwietnia zakwita masowo Hepatica nobilis, nieco później zaś kwitną łany Anemone memorosa i A. ranunculoides, oraz w mniejszych ilościach Corydalis cava, Pulmo-naria obscura i Lathraea sąuamaria. W m a j u zakwitają kobierce Oxalis acetosella, Majanthemum bifolium, Galeobdolon luteum, a wreszcie ciemnozielone płaty Mercuńalis perennis, w mniejszych zaś ilościach Asperula odorata, Lathyrus vernus, Viola mirabilis i Viola Riviniana. W czerwcu natomiast liczba kwitnących roślin jest znacznie mniejsza, gdyż w rezerwacie panuje już półmrok. Kwitną wiec głównie rośliny „cienioznośne", jak Polygonatum multiflorum, Paris quadrifolia, Phyteuma spicatum. Z roślin występujących masowo w lipcu wymienić należy: Aegopodium podagraria i Festuca silvatica. Bardzo rozpowszechniony, i to wyłącznie w tym zespole, jest również Hedera helix. ścielący się najczęściej po ziemi i rzadko tylko wspinający się na drzewa (np. na sośnie w sekcji 29 i na jaworze w sekcji 30).
Ryć. 1. Fragment południowo-wschodnie j części rezerwatu. W runie Festuca silvatica i Dryopteris filix-mas
We florze zielnej tego zespołu uderza obecność znacznej liczby gatunków „bukowych", jak np. Festuca sihatica, Dentaria bulbifera, Melica uniflora, Neottia nidus avis, Asperula odorata. Element borowy stanowi bardzo nikły odsetek. Z typowych roślin wymienić należy: Vaccinium myrtillus, Pteridium aąuilinum, Rubus saxatilis, Trientalis europaea i Calamagrostis arundinacea.