ukazujqcego rozwój medycyny na tle szerokiego kontekstu dziejowego, będących nie tylko pasmem sukcesów i osiągnięć, z których teraz korzystamy, ale także porażek, cierpienia, poświęcenia zarówno chorych jak i lekarzy. Takie spojrzenie uczy pokory wobec nowinek technicznych i technologicznych, które nie powinny przysłaniać tego co jest istotą zawodu lekarskiego - niesienie ulgi w cierpieniu w bezpośredniej relacji z chorym człowiekiem.
Zasadniczym celem przedmiotu jest więc utrwalenie w świadomości studentów medycyny poczucia ciągłości myśli lekarskiej, zrozumienie przez nich istotnych uwarunkowań jej rozwoju i postępu oraz zyskanie umiejętności krytycznej analizy porażek i sukcesów w celu przewidywania jej rozwoju i unikania tych błędów, które niweczą misję zawodu lekarskiego.
19. Metody dydaktyczne_
wykłady multimedialne, dyskusja, prezentacje własne studentów, zwiedzanie Muzeum Historii Medycyny Wojskowej UM w Łodzi
20. Wykaz literatury podstawowej i uzupełniającej_
Literatura podstawowa:
• Historia medycyny; red. T. Brzeziński, Warszawa 1988, 1995, 2000.
Literatura uzupełniająca:
• Działalność lekarsko-społeczna na rzecz zdrowia publicznego w Łodzi w latach 1870-1914; Berner W., Supady J., Łódź 2001;
• Psychiatria polska na tle dziejowym; Bilikiewicz T., Gallus J., Warszawa 1962;
• Dzieje nauczania medycyny na ziemiach polskich, red. M. Żydowo, Kraków 2001;
• Przysięga Hipokratesa; Fenigsen R., Warszawa 2010;
• Opieka zdrowotna w Łodzi do końca 1945; Fijałek J., Indulski J., Studium organizacyjno-historyczne, Łódź 1990;
• Historia chorób u zarania cywilizacji zachodniej; Grmek M. D., Warszawa 2002;
• Historia życia prywatnego; praca zbiorowa, red. A. Łoś, Tom 1-5. Wrocław 1999-2006;
• Od hospicjum do współczesnego szpitala; Podgórska-Klawe Z., Wrocław 1981;
• Kronika medycyny; Schott H., Warszawa 2002;
• Organizacje i instytucje do walki z rakiem w Polsce w latach 1906-1939; Supady J., Łódź 2003;