8658359557

Galeria Konspektu

dojrzałość rozpatrywana w wymiarze jednostkowym i zbiorowym. Nowe spojrzenie rysuje w swojej refleksji inny filozof, Eugeniusz Szumakowicz. Pisze o idei mostu łączącego brzegi rzeki, która dzieli przestrzeń na dwa światy. Bezpiecznie oddzielone, kuszą swoją tajemnicą i wywołują potrzebę ich zgłębiania. Tym, co jest w stanie usprawiedliwić istnienie jakiegoś przedmiotu, jest zawsze jego wartość. Pokonanie granicy - czy to wewnętrznej, czy zewnętrznej, zarzucenie mostu, kładki czy przeskoczenie na drugą stronę zapowiada dialog - wartość. Powstaje pytanie, czy obraz wiszący w galerii lub w mieszkaniu ma wymiar mostu? To zależy od specyfiki opozycyjności. Konieczna jest przy tym przestroga przed przekraczaniem wszelkich granic, bo też mosty, po których chodzimy, mają różną wytrzymałość, bywa, że dopiero po przebudowie nadają się, by spełniać swoją funkcję łącznika.

Marzena Zając

My i oni-sztuka ponad granicami. Gryizabawy 03 Pałac Sztuki Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie (8-25 stycznia 2004 r.)

Kuratorzy wystawy: Grażyna Borowik, Aleksander Pieniek Współpraca: Kolo Artyslyczno-Naukowe Studentów Instytutu Sztuki Akademii Pedagogicznej w Krakowie

Marek Karwala

Sztuka ponad granicami

Pomiędzy 8 a 25 stycznia 2004 roku była prezentowana w szacownych pomieszczeniach Pałacu Sztuki Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie (wcześniej, w grudniu 2003 roku w galerii „Albert”, działającej przy Klubie Inteligencji Katolickiej) monumentalna wystawa prac około stu artystów. Już sama liczba twórców uprawnia do użycia określenia „monumentalna”, ale i poziom prezentacji potwierdza słuszność tego epitetu.

We wstępie do katalogu wystawy Andrzej Warmiński napisał: „Artysta jest nie tylko twórcą dzieła sztuki. Jest również pielgrzymem wędrującym do wielu świętych ziem wartości, kapłanem strzegącym niezależności sztuki, kreatorem dialogu w ogóle. Jeżeli z końcem dialogu kończy się wszystko, to początek dialogu oznacza początek wszystkiego - «święto odrodzenia sensu» w przestrzeni pozbawionej granic".

I właśnie owo przekraczanie granic (geograficznych, etnicznych, politycznych i wszelkich innych) stanowiło pożywkę dla tej ekspozycji. Tytułowe „My i oni” da się w istocie zastąpić jednym słowem „My”, sztuka bowiem udowodniła raz jeszcze, że jej wartościowanie oraz wskazywanie odmian może i powinno się odbywać jedynie w przestrzeni estetyki... W pełnej harmonii sąsiadowały zatem ze sobą prace artystów z Włoch, Serbii i Czarnogóry, Węgier, Hiszpanii, Brazylii, Szwajcarii, Niemiec, USA, Macedonii, Urugwaju, Francji, Belgii i Polski. Obok wypowiedzi malarskich można było dostrzec: rysunki, grafiki, rzeźby, obiekty, fotografie, techniki mieszane i syn-kretyczne, tzw. akcje itp. Artystom o uznanej pozycji towarzyszyli debiutanci (studenci skupieni w Kole Artystyczno-Naukowym Instytutu Sztuki AP).

Cale to gigantyczne przedsięwzięcie zorganizowali precyzyjnie Grażyna Borowik oraz Aleksander Pieniek, profesorowie IS AP, znani powszechnie artyści oraz animatorzy sztuki.