8658359974

10 ARTYKUŁY

najpierw jedynie w sferze refleksji teoretycznej, a od roku 1981 — także w zakresie organizacji i kierowania wrocławską placówką na stanowisku dyrektora Instytutu.

Migoń, przejmując elementy historycznej, socjologicznej i funkcjonalnej myśli Głombiowskiego, postanowił dać syntetyczny wykład biblio-logii jako samodzielnej dyscypliny naukowej. Przyjęte w artykule Współczesna nauka ą książce (Problematyka — metodologia — organizacja) założenie, że „najpilniejszym jednak zadaniem jest ukształtowanie w ludziach książki pełnej świadomości teoretycznej i metodologicznej, przekonania, że wszystkie ich badania czy działania praktyczne, niezależnie od tego, z jakimi problemami książki są związane, opierać się powinny na dorobku funkcjonalnego księgoznawstwa i jemu służyć”*⁸, stało się genezą opublikowanej w 1976 r. przez Migonia książki pt. Nauka o książce wśród innych nauk społecznych Poprzedziły ją liczne prace szczegółowe tegoż autora określające m.in. pogranicze bibliologii i nauk pokrewnych², w tym nauki o literaturze⁴³ i naukoznawstwa⁴*, lub dyscyplin szczegółowych, podrzędnych wobec nauki o książce: księgarstwa⁴⁵ oraz czytelnictwa⁴⁸. Do dyskusji teoretycznych włączyli się inni pracownicy Instytutu: Zofia Gaca-Dąbrowska⁴⁷, Grażyna Talar⁴⁸ oraz Jerzy Wojciech Zawisza⁴⁸, przede wszystkim na łamach Studiów o Książce oraz Roczników Bibliotecznych.

Książka Migonia obok przedstawienia aktualnego stanu nauki o książce podjęła również próbę stworzenia takiej konstrukcji teoretycznej, która pozwoli na prognozowanie dalszego jej rozwoju zarówno w kierunku teoretycznym, jak i praktycznych zastosowań. Dzisiaj już trudno sobie wyobrazić podejmowanie empirycznych badań historycznych lub współczesnych w zakresie nauki o książce bez oparcia ich na schemacie teoretycznym Migonia⁵⁰.

Spośród wszystkich zaprezentowanych tu okolicznościowych rozważań przegląd teoretycznych poglądów na naukę o książce, wyrosłych w

*• Tamie, «. 61.

⁴ⁱ K. Migoń: Nauka o książce wśród, innych nauk społecznych. Wrocław 1976 a także w pewnym stopniu K. Migoń: Z dziejów nauki o książce. Wrocław 1979.

⁴⁴ K. Migoń: Mesto t rol^# knigouedenija sredl drugich obióestoennych nauk. W: XIII Con-grós International d^pHtstoire des Sciences. Sec. I. Varsovle 1971 s. 159-169.

⁴⁴ K. Migoń: Czytelnik w nauce o literaturze. Zarys historii problemu. -„Stud. o Książ.*⁹ 1971 T. 2 b. 29*59

⁴⁴ K. Migoń: Księgoznawstwo wobec historii nauki. „Rocz. Blbl. Nar.⁹⁹ 1972 T. B B. 25-36.

⁴⁴ K. Migoń: O genezie ft potrzebie badań nad księgarstwem. „Księgarz⁹⁹ 1979 R. 23 nr 1 8. 1-7.

⁴⁴ K. Migoń: O badaniach nad dziejami czytelnictwa. W: Dawna książka t kultura. Wrocław 1975 s. 184-192.

⁴³    Z. Gaca-Dąbrowska:    Metodologiczne podstawy badań blbllotekoznawczych. „Stud.

o Książ." 1978 T. 8 a. 265-270. — O teoretycznych problemach nauki o bibliotece. „Stud. o Książ." 1980 T. 10 S. 201-210.

⁴⁹ C. Talar: Edytorstwo a nauka o książce. „Stud. o Książ." 1975 T. 8 s. 161-178.

⁴⁴    J. W. Zawisza: Propozycja schematu komunikacji blbltologlcznej. „Stud. o Książ." 1980 T 10 8. 39-58

•• Zob. np. K. Bednarska-Rusza jowa: U źródeł polskiej refleksji kslęgoznawczej. Komunikat wygłoszony na jubileuszowej konferencji naukowej we Wrocławiu. — M. Kocójowa: Teoria nauki o książce w pracach magisterskich studentów kierunku bibliotekoznawstwo ft Informacja naukowa (Komunikat). Tamże. — J. Wróblewski: Badania nad lozwojem bibliotek publicznych województwa olsztyńskiego (1946-1975). Tamże a także m.in. J. Plrożynskl, Z. Skwamlcka: Biblioteka jagiellońska jako warsztat badań księgoznawczych. „Stud. o Książ.* 1979 T. 9 9. 169-185.