Chrystusa. Dramat Hioba polega na rozdźwięku między przekonaniem bohatera o własnej prawości i niewinności i z drugiej strony pewnością, że Bóg, który go dostarcza, jest sprawiedliwy, a nieszczęściami, które go spotykają. Bohater nie znajduje więc wytłumaczenia dla swej sytuacji. Hiob wie, iż nie popełnij żadnego grzechu. Początkowo kolejne spadające na niego nieszczęścia znosi z pokorą i godnością (Pan dał, Pan wziął). Uważnie broni przed Bogiem swojej niewinności - Ty przecież wiesz, że nie zawiniłem. Ale przytłoczony cierpieniem, dla którego nie znajduje wytłumaczenia, posuwa się do bluźnierstwa - Odstąp ode mnie, abym miał trochę radość. Bóg wystawił bohatera na próbę i wynagradza go za wierność. Księga Hioba porusza problem niezawinionego cierpienia i Bożej sprawiedliwości, podnosi temat indywidualnej odpowiedzialności za własne winy, ukazuje tragizm cierpienia, którego nie można pojąć i wytłumaczyć i podkreśla, jak okrutną próbą może być wiara religijna. Przypadek Hioba uczy bezinteresownej wierności Bogu i samemu sobie, jest lekcją ludzkiej godności ukazuje dramat człowieka niewinnie cierpiącego. Do literatury i kultury przeszło określenie Hiobowa wieść, oznaczające tragiczną, katastroficzną informację.
b). załącznik 2 - karta pracy ucznia gr. I - charakterystyka postaci Hioba
Wobec Boga i tego co go spotkało Hiob był pokorny i ufny. Odznaczał się przekonaniem o swojej
niewinności, uznawał prawo Boga do decydowania o losie człowieka, bo
Pan dał, Pan wziął
Dobro przyjęliśmy z ręki Boga
Czemu zła przyjąć nie chcemy?
Ośmiela się jednak oskarżyć Boga: Wiedzcie, że to Bóg mnie pokrzywdził i szańcami swoimi okrążył. Oto wołam cierpiąc gwałt, a nie jestem wysłuchany, krzyczę, a nie ma sądu. Drogę mojązagrodził i przejść nie mogę, na ścieżkach moich ciemność położył. (Hiob 19, 6-8)
Samego siebie zaś Hiob przeklina. Przeklina dzień swoich narodzin i matkę, która go wykarmiła, także świat, na którym żyje bo tak trudne do zniesienia jest jego cierpienie. Mimo wszystko niezachwianie trwa w wierze. Nie zgadza się z poglądami swoich przyjaciół - nazywa ich oszukańczymi lekarzami. Jego cierpienie jest niezawinione, gr. II - sposób rozumowania przyjaciół Hioba
Według przyjaciół Hioba Bóg to sprawiedliwy Sędzia, wszystko co zsyła na człowieka, to albo nagroda, albo kara. Uważają, że Hiob po prostu cierpi za grzechy. Sądzą, że Hiob powinien przyznać się do popełnionych grzechów o ukorzyć przed Bogiem , a może wówczas ten mu wybaczy i odsunie od niego cierpienie. Usprawiedliwiają ono Boga, bo nie mogą uwierzyć w fakt, że Hiob cierpi niewinnie.
gr. III - przedstawienie Boga
Bóg długo milczy. Kiedy zaczyna przemawiać i tak nie odpowiada na pytania Hioba:
Naprawdę chcesz złamać me prawa?
Wykażesz mi zło? Jesteś czysty?
Czy ramię masz mocne jak Bóg?
Czy głos twój rozbrzmiewa jak Jego? (Hiob 40, 8-9)