9172401594

Zadanie 2.

Technika pracy z palnikiem gazowym. Ogólne wskazówki:

1.    Przed zapaleniem palnika sprawdzamy nasadzenie węża gumowego na wylot przy palniku i kurku gazowym. W przypadku trudności związanych z tą czynnością zwilżamy wąż od wewnątrz kilkoma kroplami gliceryny.

2.    Zapalamy gaz przy odciętym dopływie powietrza do palnika.

3.    Po zapaleniu palnika stopniowo zwiększamy dopływ powietrza do chwili uzyskania odpowiedniego płomienia.

4.    Ogrzewanie bezpośrednie cieczy w probówce i zlewkach prowadzimy w płomieniu bez stożka. Ogrzewanie ze stożkiem stosujemy wyłącznie do prażenia tygli. Podczas wykonywania prób dotyczących zabarwienia płomienia, sporządzania pereł boraksowych czy fosforanowych i prostych prac szklarskich, płomień nie powinien przekraczać wysokości 5 - 6cm.

5.    W przypadku "przeskoczenia palnika", czyli zapalenia się gazu wewnątrz palnika odcinamy dopływ gazu. Nie chwytamy gorącego palnika, czekamy do jego ostygnięcia. Zapalamy palnik ponownie przy zamkniętym dopływie powietrza.

6.    Nieszczelności instalacji gazowej, uszkodzenia palników i węży zgłaszamy opiekunowi.

7.    Naczyń z łatwopalnymi substancjami (eter, alkohol, benzen, toluen) oraz probówek z ulatniającymi się łatwopalnymi substancjami (H₂, H₂S) nie zbliżamy do zapalonego palnika.

Po zapaleniu palnika, poprzez regulację przepływu gazu i dopływu powietrza, uczymy się uzyskiwać różne rodzaje płomienia.

Zadanie 3.

Technika pracy ze szkłem. Przecinanie, zatapianie i zaginanie rurek szklanych, wyciąganie kapilar.

Rurkę szklaną do przecięcia umieszczamy na stole laboratoryjnym i nacinamy na niej rysę nożem lub pilnikiem do szkła. Następnie chwytamy rurkę tak, aby kciuki obu rąk oddalone były od nacięcia o kilka centymetrów i lekko naciskamy przełamując rurkę. Krótkie lub grubościenne rurki przecinamy poprzez przyłożenie do rysy rozgrzanego do czerwoności końca bagietki szklanej. Jeżeli rurka nie pęknie od razu to na rozgrzane nacięcie spuszczamy kroplę zimnej wody. Ostre krawędzie wygładzamy przez umieszczenie końca rurki w nieświecącym płomieniu palnika i ciągłe obracanie. Rurkę ogrzewamy ostrożnie, unikając w ten sposób kurczenia się i stapiania krawędzi szklanych. Rurkę szklaną przeznaczoną do zgięcia ogrzewamy równomiernie, obracając ją jednocześnie w płomieniu palnika aż do zmięknięcia szkła. Następnie wyjmujemy rurkę z płomienia i lekko naciskając zginamy ją pod żądanym kątem. Podczas zginania celowe jest zakrycie jednego otworu rurki korkiem gumowym i słabe dmuchanie w drugi jej koniec. Unikamy w ten sposób wypukłości na szkle w miejscu zagięcia rurki. Czekamy do ostygnięcia rurki. Ramiona kąta utworzonego po zgięciu rurki muszą leżeć w jednej

16